1

ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 11/2006 ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Απόφαση υπ’ αριθμ. 11/2006

 

Tο Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών συνήλθε σήμερα Τρίτη, 11 Ιουλίου 2006 υπό την προεδρία του προέδρου συν. Παναγιώτη Τερζή και με την παρουσία των τακτικών μελών συν. Ιωάννη Αποστολόπουλου, Αικατερίνης Δουλγεράκη, ’ρη Καρρέρ, Παναγιώτη Μπόσδα, καθώς και της γραμματέως Μαρίας Χριστοφοράτου, προκειμένου να εκδώσει απόφαση επί της υπ’ αριθμ. πρωτ. 1642/07.11.05 έγκλησης της συν. Ελένης Καραμήτσου κατά του συν. Μιχάλη Κωνσταντή.

Η έγκληση της συν. Ελένης Καραμήτσου μεταξύ άλλων ανέφερε:
“Η κάτωθι υπογεγραμμένη Ελένη Καραμήτσου εγκαλώ τον συν. Μιχάλη Κωνσταντή διότι ως εκπρόσωπος των εργαζομένων της εφημερίδα “Ελεύθερος” στο Μικτό Συμβούλιο δεν ενήργησε ως όφειλε στην περίπτωση της απόλυσής μου. Επιπλέον τον εγκαλώ για συνεχή αμέλεια ως προς τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του ως εκπρόσωπος της ΕΣΗΕΑ.
– Στην περίπτωση της απόλυσής μου δεν επενέβη, παρά έδειξε αδιαφορία..
– Δεν ενημέρωσε την ΕΣΗΕΑ για την απόλυσή μου, αλλά ούτε και για την απόλυση οποιουδήποτε συναδέλφου από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα εκπροσώπου. Τα τελευταία τρία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί τουλάχιστον τέσσερις απολύσεις, αλλά ο κ. Κωνσταντής δεν ενημέρωσε για καμία.
– Δεν υπερασπίστηκε ουδέποτε τα δικαιώματα των εργαζομένων. Δεν έθεσε στον εργοδότη το δικαίωμα πληρωμής μισθού Κυριακής ή αργίας, αν και όλοι οι εργαζόμενοι είμαστε υποχρεωμένοι σε παρουσία κάθε Κυριακή και σε κάθε αργία. Σε περίπτωση απουσίας μας λόγω κάποιας υποχρέωσης ή και ασθένειας είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε από τον μισθό μας τον αντικαταστάτη μας (Εσωτερικός Συντάκτης-Διόρθωση).
– Δεν τοιχοκολλεί τις ανακοινώσεις της ΕΣΗΕΑ, δεν μας ενημερώνει για οποιαδήποτε δραστηριότητα της ΕΣΗΕΑ και ο μόνος τρόπος ενημέρωσής μας είναι να επισκεφτούμε προσωπικά την ιστοσελίδα της ΕΣΗΕΑ ή από κάποιον άλλο συνάδελφο.
– Δεν διεκδικεί ούτε τα στοιχειώδη δικαιώματα των εργαζομένων όπως είναι τα αναδρομικά όπως ορίζουν οι συμβάσεις, τα οποία αντί να καταβληθούν την 1/1 κάθε έτους και για ολόκληρο το έτος, καταβάλλονται το β’ εξάμηνο και μάλιστα μόνο δίμηνου ή τρίμηνου.
– Δεν μας ενημερώνει και ούτε διεκδικεί τις αλλαγές κλίμακας κάθε εργαζομένου για τις οποίες κανείς δεν είναι ενημερωμένος και για να μας καταβληθούν πρέπει να γίνει ύστερα από προσωπικές και διαρκείς οχλήσεις. Παράλληλα, υπάρχει κλίμα εκφοβισμού για απολύσεις σε περίπτωση που διεκδικήσουμε κάποια νόμιμη χρηματική απολαβή.
– Δεν πραγματοποιούνται συνελεύσεις συντακτών σε περίπτωση πχ. Απεργίας.
– Κάθε συντάκτης υποχρεούται να καλύπτει δύο και τρία ρεπορτάζ χωρίς επιπλέον χρηματική απολαβή…”.

Το ΠΠΣ έκρινε την έγκληση βάσιμη και αποφάσισε την άσκηση πειθαρχικής δίωξης κατά του συν. Μιχ. Κωνσταντή, για παράβαση του άρθρου 7, παρ. 1, εδ. κ’ του Καταστατικού.

Κατά την αποδεικτική διαδικασία στις 14.02.06 κατέθεσε ο μάρτυρας της εγκαλούσας συν. Θεοδόσης Πάνου, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε:
“Γεγονός είναι ότι ο συν. Μ. Κωνσταντής, σύμφωνα με την άποψή μου και ως εργαζόμενος επί 14 έτη στην εφημερίδα “Ελεύθερος”, ασκούσε πλημμελώς τα καθήκοντά του ως εκπρόσωπος των εργαζομένων. Η ενημέρωση που μας παρείχε όσον αφορά τα τεκταινόμενα στον ασφαλιστικό μας φορέα, τα δικαιώματά μας και κυρίως ότι αφορά στις οικονομικές μας απολαβές δεν ήταν η δέουσα.
Ωστόσο, οφείλω να επισημάνω ότι κατά την περίοδο των εκλογών πάντα ερωτούσε τους εργαζόμενους εάν επιθυμεί κάποιος να θέσει υποψηφιότητα για εκπρόσωπος. Ουδείς δέχονταν, ανάμεσά τους κι εγώ, γνωρίζοντας τη κατάσταση που επικρατούσε στην εφημερίδα. Εν ολίγοις, συντηρούσαμε κι εμείς αυτό το κλίμα, προκειμένου να υπάρχει εργασιακή ειρήνη.
…Επίσης, στην προσωπική μου περίπτωση και όσον αφορά την απόλυσή μου, την οποία έχω αποδεχθεί και δεν έχω αξιώσεις από την εφημερίδα, καθώς αποζημιώθηκα, συναντηθήκαμε τυχαία στο διάδρομο, όπου και του ανακοίνωσα την απόλυση. Έδειξε τρομαγμένος και δεν με ρώτησε καν ως πεκπρόσωπος εάν επιθυμούσα να γίνουν κάποιες ενέργειες από την πλευρά του. Κάτι που εγώ ο ίδιος δεν επιθυμούσα…
…Όσον αφορά τα κλιμάκια για τις αμοιβές μας και εγώ κι άλλοι συνάδελφοι του είχαμε δηλώσει ότι δεν παίρνουμε τα κανονικά χρήματα, όπως προβλέπουν οι ΣΣΕ. Όμως εκείνος δεν έκανε καμία κίνηση ούτε μας είχε καλέσει να συζητήσουμε τα προβλήματά μας, ούτε και τα μετέφερε στην ΕΣΗΕΑ. Θεωρώ υπεύθυνους στο σημείο αυτό και εμάς τους εργαζόμενους, καθώς δεν παίρναμε καμία πρωτοβουλία, να συγκεντρωθούμε και να συζητήσουμε τα ζητήματα που μας απασχολούσαν, ανεξάρτητα από τη στάση του εκπροσώπου. Θεωρώ ότι η θέση του εκπροσώπου στο συγκεκριμένο μέσο ήταν δύσκολο…”.

Στις 14.02.06 προσήλθε ο μάρτυρας της εγκαλούσας συν. Διον. Τζαννάτος, ο οποίος μεταξύ άλλων κατέθεσε:
“Δούλευα παλιά στην εφημερίδα “Ελεύθερος” επί 15 χρόνια. Ο συν. Κωνσταντής σχεδόν ποτέ δεν αναρτούσε τις ανακοινώσεις της ΕΣΗΕΑ και ούτε κάποια συνέλευση είχε οργανώσει για τους εργαζόμενους. Σε αντίθεση με την προηγούμενη εκπρόσωπο Νάντια Χριστολουκά, την οποία ο ίδιος είχε παροτρύνει για κάτι τέτοιο, μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους.
Επίσης, στη δική μου περίπτωση, όταν απολύθηκα κι εγώ δεν μπήκε στο κόπο να ενημερώσει την ΕΣΗΕΑ. Δέκα ημέρες μετά τυχαία ενημερώθηκαν από εμένα. Η ΕΣΗΕΑ και ειδικότερα μέλη του Συμβουλίου, που όπως προανέφερα, ενημερώθηκαν από εμένα, δεν έκαναν καμία κίνηση για την ανάκληση της απόλυσής μου…
Σε ορισμένα θέματα υπήρχε στην εφημερίδα και κάποιο κλίμα παθητικότητας για ορισμένα ζητήματα, που έβλαπταν τους συναδέλφους, καθώς από την διεύθυνση προβαλλόταν το επιχείρημα ότι δεν πρέπει να υπάρχουν αντιδράσεις και μείνουν οι εργαζόμενοι χωρίς δουλειά.
Η προηγούμενη εκπρόσωπος όπως προανέφερα απολύθηκε, ενώ είχε την ιδιότητα αυτή. Μετά την απόλυση της συν. Χριστολουκά, υπήρξε ένα δημοσίευμα της εφημερίδα “Ποντίκι” που ανέφερε την απόλυση της συναδέλφου και επεσήμαινε ένα αρνητικό κλίμα που επικρατούσε στην εφημερίδα. Μετά το δημοσίευμα αυτό ακολούθησε ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ που καταδίκαζε την απόλυση και ζητούσε επαναπρόσληψη, χωρίς όμως οποιαδήποτε άλλη συνέχεια…
Εκτός από την περίπτωση της κας. Χριστολουκά, στο παρελθόν είχε απολυθεί κι άλλος εκπρόσωπος, δεν θυμάμαι καλά, ο Γιώρ. Μωραϊτίνης…”.

Στις 18.04.06 προσήλθε ο μάρτυρας του εγκαλούμενου συν. Γιώρ. Ζερβός, ο οποίος ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:
“Η συν. Ε. Καραμήτσου ήταν μια πολύ καλή διορθώτρια. Απολύθηκε διότι έκανε τρία σοβαρά λάθη μέσα σε χρονικό διάστημα μικρότερο των 40 ημερών. Τα λάθη προσδιορίζονται στον αριθμό φύλλου και στην ημερομηνία εκδόσεως της εφημερίδας, με αποτέλεσμα να χαθεί η επαρχία, επειδή διορθώθηκαν τις πρώτες πρωινές ώρες. Την τρίτη φορά σημειώθηκε επανάληψη των ιδίων λαθών και επιπλέον υπήρξε και λάθος στον τονισμό βασικού θέματος της εφημερίδας.
Τις δύο φορές παρά το γεγονός ότι δημιουργήθηκε θέμα από την εργοδοσία, απετράπη η απόλυσή της. Την τρίτη φορά επειδή η συν. Καραμήτσου αδυνατούσε να αιτιολογήσει το λάθος της, απολύθηκε. Ο Μ. Κωνσταντής, ως εκπρόσωπος των εργαζομένων, ζήτησε και από εμένα και από τον εκδότη την ανάκληση της απόλυσης. Του απάντησα ότι επειδή είχαν προηγηθεί τα δύο σοβαρά λάθη, ήταν πιεστικός ο εκδότης και μετά από 3-4 ημέρες, αν θυμάμαι καλά, την απέλυσε. Ο συν. Κωνσταντής λειτουργεί πάντοτε πυροσβεστικά και έχει αποσοβήσει, κατά το παρελθόν, απολύσεις”.

Στις 10.05.06 προσήλθε ο μάρτυρας του εγκαλούμενου, συν. Χάρης Φλουδόπουλος, ο οποίος κατέθεσε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
“Είμαι μέλος της ΕΣΗΕΑ και εργάζομαι στην εφημ. “Ελεύθερος” εδώ και δύο χρόνια. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει πλημμελή άσκηση καθηκόντων ως εκπροσώπου από τον εγκαλούμενο.
Δεν γνωρίζω αν ο κ. Κωνσταντής ενημέρωσε το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ για ην απόλυση της συν. Καραμήτσου. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι ο κ. Κωνσταντής, ως εκπρόσωπος, όταν του ζήτησα παρενέβη στην εφημερίδα και αποσόβησε περίπτωση δικής μου απόλυσης. Επίσης, και άλλων συνάδελφων.
Στις προηγούμενες εκλογές, από ότι διαπίστωσα, υπήρχε απροθυμία από τους άλλους συναδέλφους, για υποψηφιότητα ως εκπροσώπου στο Μικτό Συμβούλιο. Υπάρχουν κάποια θέματα στην εφημερίδα και το κυριότερο είναι η μη καταβολή των δεδουλευμένων για τα Κυριακάτικα.
Μετά το Πάσχα υπήρξε απόλυση μιας συναδέλφου και, απ’ ότι γνωρίζω, ο εκπρόσωπος ενημέρωσε το ΔΣ, το οποίο ζήτησε την ανάκληση της απόλυσης. Επίσης, πριν μερικές μέρες ήρθε στην εφημερίδα ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Πάνος Σόμπολος, για να συζητήσει με τον εκδότη θέματα που μας απασχολούν.
Οι ανακοινώσεις της ΕΣΗΕΑ πηγαίνουν στη θυρίδα του εκπροσώπου και αναρτώνται σε ένα συγκεκριμένο χώρο. Το έχω διαπιστώσει προσωπικά”.

Στις 06.06.06 προσήλθε ο μάρτυρας του εγκαλούμενου, συν. Δημ. Ζαννίδης, ο οποίος κατέθεσε μεταξύ άλλων τα παρακάτω:
“Δεν εργάζομαι στην εφημερίδα “Ελεύθερος”, αλλά συνεργάζομαι. Θέλω να πω ότι τον κ. Κωνσταντή τον ξέρω πάρα πολλά χρόνια, από την εποχή που εργαζόμουν στην εν λόγω εφημερίδα, ως προϊστάμενος του πολιτικού ρεπορτάζ και ο συνάδελφος ήταν στην ομάδα αυτή. Τότε ήμουν εγώ εκπρόσωπος των εργαζομένων στην εφημερίδα.
Για τη συγκεκριμένη υπόθεση εκείνο που γνωρίζω είναι ότι η συν. Καραμήτσου που απελύθη, δεν εργαζόταν στο χώρο της εφημερίδας, αλλά σε άλλο χώρο. Έτσι, από ότι μου είπαν όλοι εκεί οι άλλοι συνάδελφοι, η απόλυσή της έγινε γνωστή πολύ αργότερα.
Θα πρέπει να σημειώσω ότι ο συν. Κωνσταντής έχει την καλή μαρτυρία στην εφημερίδα, ως εκπρόσωπος των εργαζομένων στην ΕΣΗΕΑ και γι’ αυτό το λόγο συνεχώς επανεκλέγεται. Και είναι γνωστό ότι σε άλλη περίπτωση που γνωρίζω έκανε πραγματικό αγώνα για να ματαιωθεί απόλυση…
…Στη συγκεκριμένη περίπτωση, κατά τη διαβεβαίωση του συν. Κωνσταντή, η απολυθείσα δεν τον είχε ενημερώσει. Και η εργοδοσία δεν τον είχε ενημερώσει”.

Στη συνέχεια, στις 20.06.06 προσήλθε ο εγκαλούμενος συν. Μιχ. Κωνσταντής, ο οποίος κατέθεσε απολογητικό υπόμνημα, το οποίο μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής:
“…Αρχικά θέλω να επισημάνω ότι η συγκεκριμένη συνάδελφος εργαζόταν ως διορθώτρια στην εφημερίδα, σε χώρο, διαφορετικό από εκείνο των υπολοίπων συντακτών. Συγκεκριμένα οι συντάκτες εργαζόμαστε επί της οδού Ακαδημίας 18. Επιπροσθέτως θέλω να υπογραμμίσω ότι ουδέποτε με ενημέρωσε για οτιδήποτε την απασχολεί, προκειμένου να προβώ σε κάποια ενέργεια…
…Το γεγονός ότι δεν έμαθα για την απόλυσή της οφείλεται στο ότι ο χώρος εργασίας της συναδέλφου δεν είναι ο ίδιος με των υπολοίπων συντακτών και ως εκ τούτου δεν πληροφορήθηκα έγκαιρα την απόλυσή της. Μόλις όμως το έμαθα, έσπευσα πρώτα στο διευθυντή σύνταξης, τον συν. Γ. Ζερβό, για να μάθω τους λόγους της απόλυσης και αμέσως μετά στον εκδότη της εφημερίδας, προκειμένου να ζητήσω την ανάκλησή της. Ο συν. Γ. Ζερβός μου είπε ότι ο εκδότης του ζήτησε δύο φορές την απόλυσή της διότι είχε κατ’ επανάληψη υποπέσει σε σωρεία λαθών, παρουσιάζοντάς μου μάλιστα σελίδες στις οποίες είχε την ευθύνη της διόρθωσης… Τους ίδιους λόγους επικαλέστηκε και ο εκδότης της εφημερίδας, όταν του ζήτησα την ανάκληση της απόλυσης της συναδέλφου.
Είναι αλήθεια βέβαια ότι δεν ενημέρωσα την ΕΣΗΕΑ επειδή έμαθα καθυστερημένα το γεγονός και επειδή είχα το διάστημα εκείνο κάποιο μεγάλο προσωπικό πρόβλημα. Και καθώς δεν με είχε ενημερώσει για τίποτα η συνάδελφος θεώρησα ότι ενδεχομένως δεν ήθελε κάποια περαιτέρω παρέμβαση…
…Ανακριβή και αβάσιμα είναι και όσα διατείνεται περί αδιαφορίας μου για την πληρωμή των “Κυριακάτικων”, καθώς έχω θέσει το πρόβλημα και το θέτω κατά τακτά διαστήματα στην εργοδοσία, ενημερώνοντας συγχρόνως και μέλη του ΔΣ της Ένωσης, ενώ έχω καταθέσει και σχετικό υπόμνημα…
…Σε ότι αφορά τα περί τοιχοκολλήσεων δεν νομίζω ότι χρήζουν απαντήσεως, ενώ συχνότατα ενημερώνω τους συναδέλφους και κατ’ ιδίαν στα γραφεία τους για τα θέματα της Ένωσης. Για τις αλλαγές κλίμακας κάθε εργαζόμενου είναι φυσικό να μην τις γνωρίζω, αλλά οπότε μου ζητήθηκε κάποια παρέμβαση, την έκανα είτε στον εκδότη είτε στο λογιστήριο της εφημερίδας. Είναι αλήθεια πάντως ότι όλοι σχεδόν οι συντάκτες καλύπτουν περισσότερα από ένα ρεπορτάζ, όλα όμως αυτά τα χρόνια που είμαι εκπρόσωπος, όσες φορές έθεσα το θέμα στην εργοδοσία, πήρα την απάντηση ότι είμαστε μικρή εφημερίδα και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό.
Εκπροσωπώ πάνω από 10 χρόνια τους εργαζόμενους στην εφημερίδα “Ελεύθερος” και ουδέποτε μου εκφράστηκε κάποιο παράπονο από τους συναδέλφους. Δεν ζήτησα ούτε επεδίωξα τη θέση αυτή και σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις ζήτησα από πολλούς συναδέλφους μου να είναι κάποιος από αυτούς υποψήφιος και όχι εγώ. Ουδείς εδέχθη, λέγοντάς μου μάλιστα ότι κάνω πολύ καλά τη δουλειά μου”.

Απαντώντας σε ερωτήσεις του Συμβουλίου, ο απολογούμενος συν. Κωνσταντής είπε:
“Η πραγματικότητα πάντως είναι ότι δεν επικοινώνησα με την εγκαλούσα για τους λόγους που αναφέρω στο υπόμνημα, ούτε η ίδια επεδίωξε να έχει σχετική επικοινωνία μαζί μου, για να ενημερώσει σχετικά και για οτιδήποτε άλλο την απασχολούσε.
Η προγενέστερη εκπρόσωπος συν. Νάντια Χριστολουκά απελύθη ούσα εκπρόσωπος και δεν έκανε το τότε ΔΣ κάτι για την ανάκληση της απόλυσής της. Νομίζω το ίδιο συνέβη με δύο άλλους εκπροσώπους πριν την συν. Χριστολουκά”.

Το ΠΠΣ αφού έλαβε υπόψη τις μαρτυρικές καταθέσεις, την απολογία του εγκαλούμενου, και τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, θεωρεί κατά πλειοψηφία ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα:

Η εγκαλούσα εργαζόταν στην εφημερίδα “Ελεύθερος” ως δημοσιογράφος στο τμήμα της διόρθωσης. Στο τέλος του προηγούμενου έτους απολύθηκε από την εφημερίδα. Ο εγκαλούμενος συνάδελφος που είναι εκπρόσωπος στο Μικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ πληροφορήθηκε με καθυστέρηση την απόλυση, καθώς ο χώρος εργασίας της εγκαλούσας ήταν σε άλλη διεύθυνση και σε απόσταση από το χώρο εργασίας των άλλων συντακτών. Έκανε σχετική παρέμβαση προς την εργοδοσία και την διεύθυνση της εφημερίδας, που επικαλέστηκαν ορισμένες δικαιολογίες για την απόλυση της εγκαλούσας. Παρέλειψε όμως να ενημερώσει σχετικά το ΔΣ της Ένωσης για την εν λόγω απόλυση.

Όμως ούτε και η ίδια η εγκαλούσα προέβη στην παραμικρή κίνηση προς τον εκπρόσωπο, ενημερώνοντας σχετικά για την απόλυσή της και επιζητώντας την δικαιούμενη συνδικαλιστική παρέμβαση. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ορισμένοι συνάδελφοι σε ανάλογες περιπτώσεις δεν επιθυμούν την παρέμβαση της ΕΣΗΕΑ, επιλέγοντας να αντιμετωπίσουν το ζήτημα σε προσωπική βάση για λόγους που εκείνοι κρίνουν. Και η θέση αυτή των κατά περίπτωση ενδιαφερομένων θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, ώστε οποιαδήποτε συνδικαλιστική κίνηση να γίνεται σε συνεννόηση μαζί τους.

Από τις μαρτυρικές καταθέσεις δημιουργείται μια αντιφατική εικόνα ως προς τον τρόπο λειτουργίας του εγκαλούμενου ως εκπροσώπου, και ως εκ τούτου, υπάρχουν επιφυλάξεις για τα πραγματικά περιστατικά.

Δύο μέλη θεωρούν ότι ο εγκαλούμενος στην προκείμενη περίπτωση άσκησε πλημμελώς τα καθήκοντα του εκπροσώπου και δεν επιτέλεσε το συνδικαλιστικό του χρέος, προς στήριξη της εγκαλούσας συναδέλφου που απελύθη από την εργασία της. Ούτε καν επικοινώνησε μαζί της τηλεφωνικά.

Είναι πάντως κοινή διαπίστωση από τη διαδικασία, πως από την πλευρά των κατά καιρούς Διοικητικών Συμβουλίων της ΕΣΗΕΑ δεν υπήρξε η επιβαλλόμενη αντίδραση στις απολύσεις συναδέλφων στο συγκεκριμένο χώρο εργασίας. Μεταξύ αυτών και για τις απολύσεις τριών εκπροσώπων στο Μικτό Συμβούλιο από την εφημερίδα “Ελεύθερος”, κατά παραγνώριση της βασικής αρχής προστασίας των συναδέλφων που έχουν συνδικαλιστική ιδιότητα, ώστε να επιτελούν μέσα σε συνθήκες εργασιακής ασφάλειας το έργο τους.

Κατόπιν των ανωτέρω, το ΠΠΣ κρίνει κατά πλειοψηφία με ψήφους 3 έναντι 2 μή ελεγκτέο πειθαρχικά λόγω αμφιβολιών τον εγκαλούμενο συν. Μιχάλη Κωνσταντή.

Η απόφαση καθαρογράφηκε την Τρίτη, 18.07.06.

Ο πρόεδρος Η γραμματέας

Παναγιώτης Τερζής Μαρία Χριστοφοράτου