ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 18/2005 ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Απόφαση υπ’ αριθμ. 18/2005

Tο Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών συνήλθε σήμερα Τρίτη, 18 Οκτωβρίου 2005 υπό την προεδρία του προέδρου συν. Παναγιώτη Τερζή και με την παρουσία των τακτικών μελών συν. Ιωάννη Αποστολόπουλου, Ιωάννη Ευσταθίου, Αικατερίνης Δουλγεράκη, του αναπληρωματικού μέλους συν. Παναγιώτη Μπόσδα, ο οποίος αντικαθιστά το απουσιάζον τακτικό μέλος ’ρη Καρρέρ, καθώς και της γραμματέως Μαρίας Χριστοφοράτου, προκειμένου να εκδώσει απόφαση επί των συνεκδικαζομένων, λόγω συνάφειας, εγκλήσεων των συναδέλφων Κώστα Τσαρούχα και Μάρκου Μουζάκη.

Στην πρώτη του έγκληση ο Κώστας Τσαρούχας αναφέρει μεταξύ άλλων:
“Στην εβδομαδιαία εφημερίδα “Το Παρόν”, όπου εργάζεται ο εγκαλούμενος Μάρκος Μουζάκης και στη σελίδα που διατηρεί με τίτλο “Το κατά Μάρκον” υπήρχε καταχωρημένο σε ειδικό πλαίσιο και με τίτλο “Ένα κόκκινο πιόνι με … τσαρούχια”, δημοσίευμα το οποίο σαφώς με φωτογραφίζει και είναι υβριστικό και συκοφαντικό για το πρόσωπό μου. Θίγει δε τη μέχρι σήμερα πορεία μου στη δημοσιογραφία. Γιατί:
1. Με εμφανίζει ως όργανο και συνεργάτη της Χούντας των συνταγματαρχών.
2. Με εμφανίζει ως πλουτίσαντα παράνομα και ύποπτα από τις κυβερνήσεις Σημίτη.
3. Με εμφανίζει ως μειωμένης ηθικής και επαγγελματικής υπόστασης άτομο, δρώντα κατ’ εντολή κομματικών επιτελείων.
Προ υπήρξε και μια σειρά δημοσιευμάτων του ιδίου προσώπου κατ’ εμού…”.

Σε άλλο σημείο ο εγκαλών αναφέρεται σε δημοσίευμα με την προτροπή της απόλυσής του από τον σταθμό στον οποίο εργάζεται, ενώ σε άλλα -όπως υποστηρίζει- υπάρχουν υπονοούμενα συκοφαντικού χαρακτήρα, του αγώνα του κατά των ναρκωτικών και του αλκοόλ.

Στη δεύτερη συμπληρωματική έγκλησή του ο συν. Κ. Τσαρούχας διαμαρτύρεται για νέα σειρά “ανακριβειών, ψευδών ισχυρισμών και συκοφαντικών αναφορών” και καταγγέλει την περικοπή απαντητικής επιστολής που απέστειλε στο “Παρόν”. “Επιχειρεί να με εμφανίσει ως άνθρωπο που εισέπραξα ΕΓΩ 576 εκατομμύρια δραχμές από τρεις υπουργούς της προηγούμενης κυβέρνησης, διαστρεβλώνοντας κατά πρωτοφανή τρόπο αποφάσεις και γεγονότα”, σημειώνει χαρακτηριστικά.

Στην έγκλησή του ο συν. Μάρκος Μουζάκης κατά του συν. Κώστα Τσαρούχα αναφέρεται σε δύο εξώδικα του εγκαλούμενου και καταγγέλει μεταξύ άλλων τα εξής:
“…Επιχειρεί να με προσβάλει βάναυσα, να με τρομοκρατήσει, να με φιμώσει και να με αποτρέψει από τυχόν συνέχιση δημοσιογραφικής έρευνας αφορώσας περίεργες (τουλάχιστον) δραστηριότητες.
…Υπαινίσσεται συγκεκριμένα -και στα δύο εξώδικα- ότι πηγές μου είναι “κραγμένοι”, “άτομα που ξέρασε η δημοσιογραφία” ή “σαγήνευσε το πρακτοριλίκι”, “κοιτάζονται στον καθρέπτη, φτύνουν τον εαυτό τους και μετά προσεύχονται στον Ναζωραίο”. Υπαινίσσεται δηλαδή σαφέστατα σχέσεις μου με ύποπτες υπηρεσίες, πράκτορες και γενικώς ύποπτα άτομα…”

Σε συνεδρίαση ΠΠΣ στις 15.02.05 προσήλθε ο συν. Μ. Μουζάκης για διευκρινίσεις.
Ο συνάδελφος προσκόμισε σε φωτοαντίγραφα το επίμαχο βιβλίο, στο οποίο τόσο στο εξώφυλλο όσο και στο πρώτο εσωτερικό φύλλο αναγράφονται κατά σειρά τα ονόματα του Κ. Τσαρούχα και του Ν. Καραθάνου, που εμφανίζονται ως συγγραφείς.

Ο συν. Μουζάκης ανέφερε ότι σε αγωγή που έχει καταθέσει ο Κ. Τσαρούχας εναντίον του παραδέχεται ότι το 1969 που υπηρετούσε τη στρατιωτική θητεία του στη Λάρισσα εργαζόταν κατά τις ελεύθερες ώρες του στην εφημερίδα “Ημερήσιος Κήρυκας” που είχε εκδότη τον κ. Καραθάνο.

Στις 22.02.05 κλήθηκε από το ΠΠΣ για διευκρινίσεις ο συν. Κώστας Τσαρούχας, ο οποίος κατέθεσε μεταξύ άλλων:
“Έμαθα την ύπαρξη του βιβλίου με τον τίτλο “Ένα Κόκκινο Πιόνι” από την δημοσίευσή του στο “Παρόν” αρχές Ιανουαρίου 2005 και τον συσχετισμό μου με αυτό.
Όπως ανέφερα στην επιστολή μου προς το “Παρόν” επαναλαμβάνω και τώρα ότι η αναγραφή του ονόματός μου ως συγγραφέα στο βιβλίο αυτό, έγινε εν αγνοία μου. Σχετικά επικαλούμαι την ένορκη βεβαίωση του πραγματικού συγγραφέα-δημοσιογράφου Νίκου Καραθάνου, που διαψεύδει οποιαδήποτε σχέση μου με αυτό…”.
Επίσης, ο Κ. Τσαρούχας διευκρίνισε ότι συμμετείχε αρχικά ως μέτοχος της εταιρείας “Αλήθεια ΑΕ” μαζί με τη σύζυγό του και την κόρη του. Από την εταιρεία εκδόθηκε ομώνυμη εφημερίδα, αλλά όταν αυτή έκλεισε η εταιρεία αδρανοποιήθηκε. Στη συνέχεια, μεταβιβάστηκαν οι μετοχές σε δύο εταιρείες της Κύπρου οι οποίες δραστηριοποιούνταν και ευρύτερα στον εκδοτικό χώρο.
“…Όταν μετείχα ο ίδιος και τα μέλη της οικογένειάς μου στην εταιρεία -κατέθεσε ο Κ. Τσαρούχας- δεν πήρα ούτε δραχμή εγώ και για οποιοδήποτε λόγο από οποιαδήποτε υπηρεσία, με εξαίρεση δύο συμβάσεις με την ΕΡΤ συνολικού ύψους 7.500.000 δρχ. η καθεμία…”.

Επίσης, ο συν. Κ. Τσαρούχας κατέθεσε αντίγραφο της από 28.01.05 αγωγής του ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία στρέφεται κατά των Μάκη Κουρή, εκδότη της εφημ. “Το Παρόν”, της εταιρείας “Μάκης Κουρής ΕΠΕ” και του συν. Μάρκου Μουζάκη, συντάκτη της εφημερίδας.

Ο συν. Κ. Τσαρούχζς ζητάέι μεταξύ άλλων: “…Να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να μου καταβάλουν … ως χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που έχω υποστεί από τα ανωτέρω δημοσιεύματα το ποσό του 1.000.000 Ευρώ οι δύο πρώτοι και το ποσό των 70.740 Ευρώ ο τρίτος των εναγομένων νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής”.

Ο Κ. Τσαρούχας δηλώνει ότι “οποιοδήποτε ποσόν επιδικαστεί θα διατεθεί για τη στήριξη της Μονάδας Απεξάρτησης και Κοινωνικής Επανένταξης 18 ’νω”.

Το Συμβούλιο αποφάσισε τη συνεκδίκαση των δύο εγκλήσεων, λόγω συνάφειας και άσκησε πειθαρχική δίωξη:
α) κατά του συν. Μάρκου Μουζάκη για παράβαση άρθρου 7, παρ. 1, εδ. α’ του Καταστατικού και άρθρου 1, παρ. β’ και άρθρου 6, παρ. α’ του Κώδικα Αρχών Δεοντολογίας.
β) κατά του συν. Κώστα Τσαρούχα για παράβαση άρθρου 7, παρ. 1, εδ. α’ του Καταστατικού και άρθρου 6, παρ. α’ του Κώδικα Αρχών Δεοντολογίας.

Στις 17.05.05 προσήλθε ο συν. Θανάσης Καρτερός, μάρτυρας του συν. Τσαρούχα, ο οποίος κατέθεσε μεταξύ άλλων τα εξής:
“Δεν γνωρίζω αν τα θέματα για τις εταιρείες τα έχει γράψει ο κ. Μουζάκης. Είναι ανώνυμα…
Δεν έχω δει αυτό το βιβλίο. Δεν γνωρίζω αν το βιβλίο αυτό αναφέρει το όνομα του Κ. Τσαρούχα. Προσωπικά αποδοκιμάζω τέτοια δημοσιεύματα όταν αφορούν κυρίως συναδέλφους δημοσιογράφους, που συκοφαντούνται χωρίς στοιχεία. Πιστεύω ότι ο συν. Μουζάκης όφειλε να διασταυρώσει το ζήτημα, αναζητώντας την αλήθεια και τουλάχιστον να παραθέσει την άποψη του Κ. Τσαρούχα στο δημοσίευμα…”.

Στις 18.05.05 κατέθεσαν κατά σειρά οι μάρτυρες του συν. Κ. Τσαρούχα, συν. Τάσος Παπαδόπουλος και Φώτης Σιούμπουρας.

Ο πρώτος μάρτυρας συν. Τάσος Παπαδόπουλος κατέθεσε:
“Δεν γνωρίζω αν τα θέματα περί εταιρειών τα έχει γράψει ο κ. Μουζάκης. Πάντως, έχει κάνει και αυτός δημοσιεύματα εναντίον του Κ. Τσαρούχα και μάλιστα με ένα τρόπο που θεωρώ ότι δεν εντάσσεται στα πλαίσια της κριτικής, αλλά έχουν μια σφοδρότητα και εμπάθεια, και βρίσκονται έξω από κάθε πλαίσιο συναδελφικής συμπεριφοράς.
Όσον αφορά το βιβλίο που επικαλούνται τα δημοσιεύματα, που έχει γράψει ο κ. Μουζάκης δεν γνωρίζω τίποτα σχετικό, αλλά έχω να πω το εξής. Γνωρίζω ότι ο κ. Τσαρούχας αρνείται ότι είναι συγγραφέας του βιβλίου.
Πέρα όμως απ’ αυτό, κι αν συνέβαινε, θεωρώ ότι δεν είναι κάτι που πρέπει να του δίνουμε την έννοια της μομφής μετά από τρεις δεκαετίες.
Αυτό που συμπέρανα, διαβάζοντας όλο τον κύκλο των δημοσιευμάτων, είναι πως επρόκειτο για μια ενορχηστρωμένη επίθεση που κατέληξε στην προτροπή προς το ΠΑΣΟΚ να αποκηρύξει τον Κ. Τσαρούχα και προς τον Τ/Σ “Alpha” να διακόψει οποιαδήποτε συνεργασία μαζί του…”.

Ο δεύτερος μάρτυρας συν. Φώτης Σιούμπουρας ανέφερε:
“Δεν γνωρίζω αν πράγματι συγγραφέας του βιβλίου αυτού ήταν ο Κ. Τσαρούχας. Αυτό θα το διαπίστωνα αν στο βιβλίο αναφερόταν ότι ο συγγραφέας ήταν ο κ. Τσαρούχας. Από το εξώφυλλο του βιβλίου που μου επιδεικνύεται σε φωτοτυπία, η πρώτη εντύπωση είναι ότι συγγραφείς είναι αυτοί που αναφέρονται στο εξώφυλλο.
Γνωρίζω, όμως, ότι ο Κ. Τσαρούχας κατά την στρατιωτική του θητεία στη Λάρισα, εργαζόταν σε εφημερίδα ή τυπογραφείο -δε θυμάμαι καλά- που ανήκε στην οικογένεια του Ν. Καραθάνου, του οποίου το όνομα επίσης αναφέρεται στο εξώφυλλο του βιβλίου αυτού. Όταν στην εφημερίδα “Απόφαση” κάναμε αναδημοσίευση σχολίων της εφημερίδας “Παρόν” για το θέμα αυτό, ο κ. Τσαρούχας μας απέστειλε επιστολή, στην οποία ανέφερε τις δικές του θέσεις, αρνούμενος ουσιαστικά ότι είναι ο συγγραφέας του βιβλίου. Την επιστολή, την δημοσιεύσαμε…”.

Στις 25.05.05 κατέθεσε ο κ. Μάνος Κουτούδης, μάρτυρας του συν. Μουζάκη:
“Είμαι επιχειρηματίας. Τον Κ. Τσαρούχα γνωρίζω από το 1993 όταν ήταν στην εφημερίδα “Μεσημβρινή”. Η εταιρεία “Αλήθεια” στην οποία ο κ. Τσαρούχας ήταν βασικός μέτοχος και είχε το γενικό πρόσταγμα. Είχε συνεργαστεί με την “ACE AE”, στην οποία εγώ ήμουν πρόεδρος-διευθύνων σύμβουλος και μέτοχος. Η εταιρεία μας έγινε χορηγός στο project της εταιρείας “Αλήθεια ΑΕ” με μεγάλα ποσά.
Η εταιρεία “Αλήθεια” έκανε εκπομπές στην ΕΤ3 για το Aids, για τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Όπως μου είχε πει, είχε πάρει από την εταιρεία “Interamerican” και από τον ΟΤΕ και είχε και το λογότυπό τους στην εκπομπή.
Το 2001, αν θυμάμαι καλά, η κόρη του Κ. Τσαρούχα παντρεύτηκε τον Νικόλαο Ζιάκα, ο οποίος είχε μια εταιρεία, που δεν θυμάμαι το όνομά της. Η εταιρεία αυτή δεν πήγαινε καθόλου καλά και ο Κ. Τσαρούχας με παρακάλεσε να τον βοηθήσω. Βέβαια, η εταιρεία αυτή άλλαξε επωνυμία και ουσιαστικά περιήλθε στα χέρια του Κ. Τσαρούχα. Η νέα επωνυμία της ήταν “ΜΑΚΟΝΑ” και σχηματίστηκε από τις πρώτες συλλαβές των ονομάτων της κόρης του (Μαρία), του ιδίου (Κώστας) και της συζύγου του (Νάκη).
Ξεκινήσαμε μια συνεργασία επιχειρηματική με σκοπό τη συμμετοχή σε διαγωνισμούς του δημοσίου, για προμήθεια διαφόρων ειδών, όπως αθλητικά είδη για τα σχολεία και άλλα…
…Για το θέμα των εταιρειών είχε γράψει επανειλημμένα η εφημερίδα “Παρόν”. Ο κ. Μουζάκης έγραψε για το βιβλίο “Ένα Κόκκινο Πιόνι””.

Στη συνέχεια, κατέθεσε στο ΠΠΣ και ο κ. Μάκης Κουρής, μάρτυρας του συν. Μουζάκη:
“Ο κ. Μουζάκης έχει την ευθύνη για ό,τι δημοσιεύεται στις στήλες του. Τα θέματα των εταιρειών δεν είναι ευθύνη του κ. Μουζάκη. Ο κ. Μουζάκης έχει κάνει δημοσιεύματα σχετικά με το βιβλίο “Ένα Κόκκινο Πιόνι”. Θυμάμαι παλιότερα, ένα χρόνο περίπου πριν τα πρόσφατα δημοσιεύματα του κ. Μουζάκη, είχε πάλι στη στήλη του κάποιους υπαινιγμούς για το θέμα αυτό. Τότε, ο κ. Τσαρούχας μου είχε τηλεφωνήσει και διατύπωνε παράπονα…
Ο ισχυρισμός του κ. Τσαρούχα ότι αγνοούσε την έκδοση του βιβλίου και βέβαια την αναφορά του ονόματός του ως συγγραφέα και πως αυτό το πληροφορήθηκε μετά 30 χρόνια περίπου, μόνο σε αφελείς μπορεί να απευθύνεται. Πληροφορίες που έχω ο ίδιος αναφέρουν ότι η έκδοση του βιβλίου αυτού είχε γίνει από υπηρεσία του στρατού.
Σχετικά με το θέμα των εταιρειών και ειδικότερα τις κασέτες που περιείχαν ομιλίες και συνεντεύξεις του στη τηλεόραση για τα ναρκωτικά, το Aids και το αλκοόλ, έπεσα από τα σύννεφα όταν πληροφορήθηκα ότι το δημόσιο είχε καταβάλλει εκατοντάδες εκατομμύρια για αυτήν την “προσφορά” του…”.

Την 01.06.05 κατέθεσε η συν. Λιάνα Κανέλλη επίσης μάρτυρας του συν. Μουζάκη. Μεταξύ άλλων είπε:
“Όσον αφορά το βιβλίο “Ένα Κόκκινο Πιόνι” το έχω διαβάσει προ 20ετίας. Στο εξώφυλλό του αναφέρονται ως συγγραφείς οι Κ. Τσαρούχας και Ν. Καραθάνος. Δεν πιστεύω ότι ο οποιοσδήποτε πάρει στα χέρια του αυτό το βιβλίο, μπορεί να έχει την παραμικρή αμφιβολία για το ποιοι είναι οι συγγραφείς. Έχοντας διαβάσει το βιβλίο 20 χρόνια πριν και έχοντας συναντηθεί με τον συν. Τσαρούχα πάμπολλες φορές, συναδελφικά ή διαλεκτικά, και δεν υπήρξε αντίδραση ή πολιτική αντίκρουση που να με πείθει ότι δεν ήταν συγγραφέας του βιβλίου…
Τα δημοσιεύματα του συν. Μουζάκη σχετικά με το βιβλίο αυτό, τα βρήκα μέχρι την σύγκρουσή τους, εξαιρετικά μετριοπαθή και απλώς οδυνηρά από πλευράς μνήμης. Γιατί ο Μουζάκης δε λέει ψέματα για το βιβλίο και επομένως τον θίγει υποστηρίζοντας το αντίθετο, ότι γράφει για ανύπαρκτα πράγματα. Δεν παραβιάζει κανένα προσωπικό δεδομένο ο Μουζάκης και επιπλέον ανοίγει ασκούς του Αιόλου ο Τσαρούχας, ζητώντας ως συνάδελφος από συνάδελφο χρηματική αποζημίωση”.
Σχετικά με τους χαρακτηρισμούς του Κ. Τσαρούχα προς τον Μ. Μουζάκη, η μάρτυρας ανέφερε:
“Βρίσκω κατάπτυστες, βαρύτατα ατιμωτικές αυτές τις κατηγορίες για οποιονδήποτε πολίτη, πολλώ μάλλον δημοσιογράφο που ισχυρίζεται ότι δημοσιογραφεί…”.

Στις 02.06.05 ο συν. Κ. Τσαρούχας κατέθεσε υπόμνημα ενημέρωσης προς το ΠΠΣ στο οποίο, αφού αναφέρεται στην κατάθεση του μάρτυρα Κουτούδη, δηλώνει ότι “το άτομο αυτό έχω καταμηνύσει για σειρά ψευδών ισχυρισμών του εναντίον μου στην Ποινική Δικαιοσύνη. Έχω επίσης προσφύγει εναντίον του και με τακτική αγωγή, η οποία έχει ήδη προσδιοριστεί προς εκδίκαση…”.

Στις 27.09.05 απολογήθηκε ο συν. Κώστας Τσαρούχας, ο οποίος αφού αρνήθηκε τις κατηγορίες και επέμεινε στις απόψεις του, κατέθεσε και σχετικό υπόμνημα στο οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων:
“…Εγκαλούμαι γενικώς και αορίστως. Στερώντας μου έτσι, εμμέσως πλην σαφώς, το δικαίωμα σε μια συγκεκριμένη αντίκρουση των θεωρουμένων από εσάς κατηγοριών.
…Στα σαράντα χρόνια της δημοσιογραφικής μου καριέρας υπηρέτησα την μαχόμενη δημοσιογραφία, κυρίως από τη θέση του ρεπόρτερ δημοσιογράφου και ανέδειξα πλήθος θεμάτων, όταν πολλοί σιωπούσαν. Οι έλληνες πολίτες με γνωρίζουν από την υπογραφή μου και τα βιβλία μου. Θέματα όπως ναρκωτικά, αλκοόλ, αντιρρησίες συνείδησης, μασονία, ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, παιδική πορνεία, τοκογλυφία, καζίνο και άλλα, τα έθεσα στο τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου. Και ενόχλησα πολλούς. Ουδέποτε χωρίς στοιχεία. Διαφορετικά το ποινικό μητρώο μου θα ήταν φορτωμένο.
…Όμως το Συμβούλιό σας, αποδέχτηκε τον μάρτυρα κ. Κουτούδη να χρησιμοποιεί πλαστά έγγραφα και να διατυπώνει συκοφαντικούς ισχυρισμούς για το πρόσωπό μου. Και αντί να σταλεί από εσάς ο ίδιος με την κατάθεσή του στον εισαγγελέα -διότι όπως ισχυρίζεται είμαι ένοχος παρανόμων πράξεων- ή να ζητηθούν στοιχεία για τους ισχυρισμούς του, ανεχθήκατε την κατασυκοφάντησή μου…
Η προάσπιση της προσωπικότητάς μου είναι χρέος μου απέναντι στην οικογένειά μου. Στις χιλιάδες των πολιτών που με παρακολουθούν χρόνια, που έχουν διαβάσει τα βιβλία μου ή έχουν βρεθεί και συνομιλήσει μαζί μου στις εκατοντάδες διαλέξεις μου…”.

Στις 04.10.05 απολογήθηκε ο συν. Μάρκος Μουζάκης, ο οποίος κατέθεσε και σχετικό υπόμνημα. Μεταξύ άλλων αναφέρει:
“Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το θέμα μόνο όταν ήρθε στα χέρια μου το βιβλίο το 2004. Και το έκανα γιατί πιστεύω ότι κάτι που παρουσιάζει δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, οφείλουμε να μην το αποκρύπτουμε, όποιον κι αν αφορά.
Πιστεύω ότι το βιβλίο είναι της πρώτης έκδοσης και έχει εκδοθεί κατά τη περίοδο της δικτατορίας (’68-’69) από τη Στρατιά. Δε γνωρίζω αν υπήρξαν μεταγενέστερες εκδόσεις. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι αμέσως μόλις έγινε η μεταπολίτευση το βιβλίο μυστηριωδώς εξαφανίσθηκε.
Δεν έχω καμία σχέση με το πως η εφημερίδα “Το Παρόν” χειρίστηκε τα εξώδικα του κ. Τσαρούχα…”.

Το ΠΠΣ αφού έλαβε υπόψη του τις καταθέσεις των μαρτύρων, τις απολογίες των εγκαλουμένων συναδέλφων και τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, θεωρεί ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα:

Α) Ως προς την έγκληση του συν. Κ. Τσαρούχα κατά του συν. Μ. Μουζάκη:
Τα δημοσιεύματα σχετικά με εταιρείες, που ο συν. Τσαρούχας καταγγέλει ως αναληθή, δεν ανήκαν στον συν. Μουζάκη, αλλά ήταν ανώνυμα έξω από τον χώρο που εκείνος είχε στην εφημερίδα. Συνεπώς, η βασιμότητα ή μη των δημοσιευμάτων αυτών δεν συντρέχει λόγος να κριθεί από το ΠΠΣ.

Ο συν. Μ. Μουζάκης συντάκτης της εφημερίδας “Το Παρόν” είχε καταχωρήσει στην στήλη του δημοσιεύματα στα οποία “φωτογράφιζε” τον συν. Κ. Τσαρούχα ως συγγραφέα του βιβλίου, με τίτλο “Ένα Κόκκινο Πιόνι” που είχε εκδοθεί το 1969. Ταυτόχρονα προέβαινε και σε επικριτικά σχόλια για τον συν. Τσαρούχα.

Κατ’ αρχήν ως προς το αν ο ισχυρισμός του συν. Μουζάκη ότι ο συν. Τσαρούχας είναι συγγραφέας μαζί με τον Ν. Καραθάνο του προαναφερόμενου βιβλίου, το ΠΠΣ θεωρεί ότι τα στοιχεία που υπάρχουν οδηγούν στο καταφατικό συμπέρασμα. Η ένορκη βεβαίωση του Ν. Καραθάνου, που επικαλείται ο συν. Τσαρούχας περί του αντιθέτου, δεν κρίνεται επαρκές στοιχείο που να ανατρέψει εκείνο που από το εξώφυλλο του βιβλίου, αλλά και από εσώφυλλα προκύπτει για τον αναγνώστη. Ότι, δηλαδή, συγγραφείς του βιβλίου είναι οι Κ. Τσαρούχας και Ν. Καραθάνος, ανεξάρτητα από τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά το διάστημα που εκδόθηκε στη διάρκεια της δικτατορίας κατά το οποίο ο συν. Τσαρούχας υπηρετούσε την στρατιωτική του θητεία. Ως εκ τούτου, ο συν. Μουζάκης δεν επικαλέστηκε κάτι το αναληθές.

Υπάρχει όμως παραβίαση της δεοντολογίας κατά το σημείο που στα σχόλια περιλαμβάνεται έμμεση προτροπή προς τον Τ/Σ “Alpha” να διακόψει την συνεργασία που είχε με τον συν. Κ. Τσαρούχα. Ανεξάρτητα αν η διακοπή της συνεργασίας αυτής, που επήλθε πολύ αργότερα, είχε ή όχι σχέση με τα σχόλια αυτά.

Ένα μέλος του ΠΠΣ θεωρεί ότι ο συν. Μουζάκης παραβίασε τη δεοντολογία, αναφερόμενος σε δημοσιεύματα μετά πάροδο 35 ετών, παραγνωρίζοντας το χρέος της συναδελφικής ενημέρωσης και αλληλεγγύης.

Β) Ως προς την έγκληση του συν. Μ. Μουζάκη κατά του συν. Κ. Τσαρούχα :
Ο συν. Κ. Τσαρούχας πράγματι σε εξώδικά του προς την εφημερίδα “Το Παρόν” αναφέρεται με προσβλητικές φράσεις για τον συν. Μ. Μουζάκη. Υπερβαίνοντας ακόμη και για την περίπτωση της αγανάκτησης κάθε όριο, υπαινίσσεται με απαράδεκτη φρασεολογία ότι πηγές του είναι “…κραγμένοι, άτομα που ξέρασε η δημοσιογραφία ή σαγήνευσε το πρακτοριλίκι, κοιτάζονται στον καθρέπτη, φτύνουν τον εαυτό τους και μετά προσεύχονται στον Ναζωραίο…”. Και οι αναφορές αυτές είναι πράγματι έξω από τους κανόνες της δεοντολογίας.

Κατόπιν των ανωτέρω το ΠΠΣ αποφαίνεται ως ακολούθως:

Κρίνει με ψήφους 4 έναντι 1 πειθαρχικά ελεγκτέο τον συν. Μάρκο Μουζάκη, κατά τα προαναφερόμενα, για παράβαση του άρθρου 7, παρ. 1, εδ. α’ του Καταστατικού και άρθρου 1, παρ. β’ και άρθρου 6, παρ. α’ του Κώδικα Αρχών Δεοντολογίας.

Με ψήφους 4 έναντι 1 του επιβάλλει την ποινή της απλής επίπληξης.

Το μέλος που μειοψήφησε πρότεινε την ποινή της επίπληξης με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας.

Κρίνει ομόφωνα πειθαρχικά ελεγκτέο τον συν. Κώστα Τσαρούχα, κατά τα ανωτέρω, για παράβαση του άρθρου 7, παρ. 1, εδ. α’ του Καταστατικού και άρθρου 6, παρ. α’ του Κώδικα Αρχών Δεοντολογίας.

Με ψήφους 3 έναντι 2 του επιβάλλει την ποινή της επίπληξης με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας.

Από την μειοψηφία ένα μέλος ψήφισε την ποινή της απλής επίπληξης και ένα μέλος την ποινή της προσωρινής διαγραφής 6 μηνών από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ.

Η απόφαση καθαρογράφηκε την Τρίτη, 13.12.05.