ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 2/2012 ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟΥ Π.Σ.
|
ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ Η.Ε.Α.
Απόφαση υπ αριθμ. 2/2012 Περίληψη: Ύστερα από έγκληση του συν. Γιάννη Σαραντάκου, ο εγκαλούμενος συν. Παναγιώτης Καμπύλης, το ΠΠΣ αποφάσισε:
Η μειοψηφία τον έκρινε πειθαρχικά ελεγκτέο, κατά το κατηγορητήριο.
Η μειοψηφία τον έκρινε πειθαρχικά ελεγκτέο, κατά το κατηγορητήριο.
Ποινή: Με ψήφους 3 έναντι 2, επιβλήθηκε η επίπληξη με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας. Η μειοψηφία πρότεινε την απλή επίπληξη. ================ Το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών συνήλθε σήμερα Τρίτη, 7 Φεβρουαρίου 2012 υπό την προεδρία του προέδρου συν. Γιώργου Κούσουλα και με την παρουσία των τακτικών μελών συν. Αικατερίνης Δουλγεράκη, Γιάννη Αποστολόπουλο, Μανώλη Καραμπατσάκη, ’ρη Καρρέρ, καθώς και της γραμματέως Μαρίας Χριστοφοράτου, προκειμένου να εκδώσει απόφαση επί της από 27.06.11 εγκλήσεως του συν.Γιάννη Σαραντάκου κατά του συν. Παναγιώτη Καμπύλη. Το Συμβούλιο έχει την προβλεπόμενη από το άρθρο 18 του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας των Π.Σ. απαρτία. Σύμφωνα με το άρθρο 18, παρ. 11 του Καταστατικού, 1 η παράταση στην υπόθεση, δόθηκε στις 20.09.11 και δεύτερη παράταση δόθηκε στις 13.12.11. Η έγκληση του συν. Γιάννη Σαραντάκου, ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: « Θέλω να σας διαβεβαιώσω, ότι η ανήθικη στάση του απέναντί μου, δεν εστιάζεται στο θέμα της απόλυσής μου από τον ραδιοφωνικό σταθμό, τον οποίο υπηρέτησα πιστά επί επτά συναπτά έτη (παρά το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην 15ετή καριέρα μου απολύομαι, γεγονός που μου είναι ξένο σαν έννοια), αλλά στην εξόχως προσβλητική συμπεριφορά του που δεν συνάδει με την ιδιότητα του δημοσιογράφου. Πρόκειται για τις επιθέσεις, την ίντριγκα, τον παρασκήνιο που υπήρξε και την «λάσπη», που εκτοξεύθηκε με στόχο την επαγγελματική μου υπόσταση. Τον κ. Καμπύλη δεν τον γνώριζα. Δεν τον είχα συναντήσει σε κανένα ρεπορτάζ στον δρόμο. ’λλωστε δεν νομίζω ότι ανήκει στην κατηγορία των «μάχιμων συναδέλφων». Ίσως ούτε καν των συναδέλφων απλώς! Η πρώτη μας γνωριμία έγινε, μετά από πρόσκλησή του στο γραφείο του, στα τέλη Φλεβάρη. Μου ζήτησε να τον διευκολύνω, επειδή όπως μου είπε- στον 9,84 «γινόταν ένα πάρτι μισθών». Του εξήγησα, ότι ήμουν από τους πλέον χαμηλόμισθους (αμειβόμουν με την συλλογική μου σύμβαση και μόνον) και ως εκ τούτου, δεν με αφορούν τα περί «πάρτι» κλπ. Η σύντομη συνάντησή μας έληξε εκεί Λίγες ημέρες αργότερα και αφού είχε συνεδριάσει το ΔΣ της ΔΕΡΑ, «κυκλοφόρησε» στο διαδίκτυο μια λίστα με ονόματα (μεταξύ των οποίων και το δικό μου) και μισθούς που μόνον ο κ. Καμπύλης και οι υπηρεσίες του στο δήμο γνώριζαν (επισυνάπτω αναρτήσεις στο διαδίκτυο). Παράλληλα, δίπλα στα ονόματα υπήρχαν υβριστικά σχόλια, τα οποία είχαν ακουστεί πρώτα από τον κ. Καμπύλη. Τέτοια σύμπτωση; Η αθλιότητα όμως δεν σταματά εδώ! Στα μέσα Μαρτίου, ο κ. Καμπύλης επιλέγει να δώσει συνέντευξη σε εφημερίδα και κάνει το πρωτοφανές: Διατυπώνει δημοσίως και σε άλλο μέσο από αυτό που διευθύνει, κατηγορίες εναντίον συναδέλφων μας. «Δεν τους θεωρώ καλούς δημοσιογράφους», είπε χαρακτηριστικά -μεταξύ άλλων- αναφερόμενος στους υπό απόλυση πολιτικούς συντάκτες του σταθμού, μεταξύ των οποίων ήμουν κι εγώ. (Επισυνάπτω τη σελίδα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» 19.03.11με τη συνέντευξη του κ. Καμπύλη). Σκεφτείτε σας παρακαλώ, εάν στην πολύχρονη καριέρα σας όλοι, έχετε έρθει ξανά αντιμέτωποι με κάτι τέτοιο; Εάν δηλαδή ο διευθυντής του μέσου όπου εργαζόσασταν ή εργάζεστε, επέλεγε ένα άλλο μέσο, προκειμένου να σας προσβάλει και να σας δυσφημήσει, προτού σας απολύσει και συνεπεία αυτού, να σας δημιουργήσει προβλήματα στην επαγγελματική σας πορεία Την ίδια περίοδο, αν και εξακολουθούσα να είμαι εργαζόμενος στον «9,84», οι παραγωγοί των εκπομπών του ραδιοφωνικού σταθμού, όταν επικοινώνησα μαζί τους προκειμένου να δώσω θέμα, όπως ανελλιπώς έκανα τα τελευταία 7 χρόνια, μου έλεγαν ευθέως ότι «ο κ. Γενικός έχει δώσει εντολή να μην δίνω ανταποκρίσεις», «να μη βγαίνω στον αέρα». Επικοινώνησα αμέσως με τον διευθυντή σύνταξης κ. Γ. Γκίνη, ο οποίος μου απάντησε ωμά, ότι «θα βγαίνουν άλλοι συνάδελφοι και όχι εσύ». Επικοινώνησα στη συνέχεια με τη διευθύντρια ειδήσεων κα. Δ. Σαρρή, η οποία μου έδωσε την ίδια απάντηση και μου συνέστησε να μιλήσω με τον κ. Καμπύλη. Πράγματι, για λόγους επαγγελματισμού, επικοινώνησα με τον κ. Καμπύλη, ο οποίος μου αποκάλυψε, ότι δεν γνώριζε ότι κάνω πολιτικό ρεπορτάζ στο σταθμό!!! Προσπέρασε την ερώτησή μου, για το πώς είναι δυνατόν να είναι τρεις μήνες διευθυντής ενός σταθμού και να μη γνωρίζει το δυναμικό το οποίο διαθέτει και μου είπε: «Πρέπει να βρούμε κάτι άλλο να κάνεις», μου λέει. «Δώσε μου λίγο χρόνο. Θα σε πάρω το απόγευμα», με διαβεβαιώνει. Η επικοινωνία αυτή δεν υπήρξε ποτέ. Αντίθετα, πληροφορήθηκα από τους διαδρόμους του ραδιοφωνικού σταθμού, την απόλυσή μου. Το σύντομο ιστορικό σε συνδυασμό με τα έγγραφα που επισυνάπτω, αποδεικνύουν περίτρανα την ύπαρξη ολοκληρωμένου σχεδιασμού, που ως στόχο είχε όχι την απόλυσή μου, αλλά την ίδια την επαγγελματική μου υπόσταση, τη δυσφήμησή μου και εν τέλει την ψυχολογική μου καταβαράθρωση ». Το ΠΠΣ ομόφωνα έκρινε βάσιμη την έγκληση και αποφάσισε την άσκηση πειθαρχικής δίωξης κατά του εγκαλουμένου συν. Παναγιώτη Καμπύλη, για παράβαση του άρθρου 7, παρ. 1, εδ. α και παρ. 2 του Καταστατικού και άρθρων 3, παρ. β και 6, παρ. α του Κώδικα Αρχών Δεοντολογίας. Ο μάρτυρας του εγκαλούντος, συν. Χαράλαμπος Παυλίδης, κατέθεσε μεταξύ άλλων, τα παρακάτω: «Ο Γ. Σαραντάκος εξεδιώχθη με τη νέα διοίκηση στον «9,84». Η γνώση η δική μου έχει να κάνει με την παρουσία του στο σταθμό. Ο κ. Σαραντάκος κάλυπτε το ρεπορτάζ της «Νέας Δημοκρατίας». Το ρεπορτάζ αυτό είχε παραπάνω από τρεις συντάκτες επιφορτισμένους με αυτό το ρεπορτάζ και ως εκ τούτου, έδιναν τηλεφωνικά εναλλάξ το ρεπορτάζ του κόμματος. Εκ των υστέρων έμαθα ότι απολύθηκε γιατί δεν είχε παρουσία στον ραδιοσταθμό. Εγώ ξέρω ότι είχε. Δεν είχε λόγο να είναι συνέχεια στο σταθμό, αλλά ήταν στο ρεπορτάζ και για εκπομπές και για δελτίο. Πάντως, αργόμισθος δεν ήταν. Κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο μια λίστα με συναδέλφους, με χαρακτηρισμούς και μέσα σ αυτούς ήταν και ο κ. Σαραντάκος. Την λίστα μπορούσε να είχε μόνο η διοίκηση του σταθμού. Ήταν χειρόγραφοι οι χαρακτηρισμοί, υποθέτω από αυτούς που αποφάσιζαν ποιοι θα μείνουν και ποιοι όχι. Την επίμαχη περίοδο, ήμουν στο γραφείο Τύπου του «9,84». Με φώναξε στο γραφείο του ο κ. Καμπύλης και μιλήσαμε για διαδικαστικά θέματα. Του εξήγησα πως λειτουργεί το τμήμα και του υπέβαλα παραίτηση. Ο κ. Σαραντάκος έκανε το ίδιο ρεπορτάζ επί πολλά χρόνια, όπως και πολλοί άλλοι ». Ο μάρτυρας του εγκαλούντος, συν. Γιάννης Τασσιόπουλος, μεταξύ άλλων, ανέφερε τα εξής: « Ο συνάδελφος ανταποκρινόταν με συνέπεια και σοβαρότητα στα καθήκοντά του, στην παρουσία του ως πολιτικός συντάκτης στο σταθμό. Με βάση την εμπειρία που είχα από την συνεργασία μαζί του, θεωρώ ότι η απόλυσή του δεν έχει καμία σχέση με την επαγγελματική του συνέπεια και επάρκεια. Δεν μπορώ να δικαιολογήσω την συμπεριφορά της διοίκησης του σταθμού απέναντί του και να την εξηγήσω με βάση την επαγγελματική του παρουσία. Τα στοιχεία της λίστας, που δημοσιεύθηκαν, πιθανολογώ διέρρευσε από τον σταθμό. Κάποια σημεία μέσα στη λίστα ήταν χαλκευμένα, αναληθή. Προστέθηκαν στοιχεία που ήταν αναληθή π.χ. για μένα έγραφε ότι λάμβανα για μια εκπομπή 3.800 και ενώ είχα κι άλλα καθήκοντα στο σταθμό και ο μισθός μου δεν ήταν καθαρά 3.800. Πιστεύω ότι έπρεπε να γίνει εξυγίανση του σταθμού. Υπήρχαν άνθρωποι που δεν δούλευαν. Δεν ήταν ανάμεσα σ αυτούς ο κ. Σαραντάκος ». Ο εγκαλούμενος συν. Παναγιώτης Καμπύλης, δεν πρότεινε μάρτυρες και απολογούμενος ενώπιον του Συμβουλίου, είπε: « Δε γνωρίζω κανένα Σαραντάκο. Δεν τον γνώριζα, όπως τους περισσότερους από τους συναδέλφους του «9,84». Το κριτήριο για τις αναγκαίες απολύσεις για την επιβίωση του σταθμού, ήταν να διασωθούν περισσότερες δυνατόν θέσεις εργασίας και να μην οδηγηθούν λόγω απολύσεων συνάδελφοι στην ανεργία, όπως κι έγινε. Γεγονός που παραδέχθηκαν οι εκπρόσωποι της ΕΣΗΕΑ κ. Σόμπολος και κα. Νταουντάκη στη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων του σταθμού την επομένων των απολύσεων. Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε με απόφασή της και η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων του «9,84». Οι λόγοι των απομακρύνσεων, εξηγήθηκαν επαρκώς από τη διοίκηση και χαρακτηρίστηκαν δίκαιες από τους εργαζόμενους. Διευκρινίζω στο ΠΠΣ της ΕΣΗΕΑ ότι αυτή είναι η πάγια θέση μου στη συγκεκριμένη και σε όποια άλλη διαδικασία και γνωστοποιώ ότι οποιαδήποτε πιθανή απόφαση του οργάνου, θα χρησιμοποιηθεί από τους προσφεύγοντες στις αγωγές που έχουν καταθέσει στον δημοτικό ραδιοσταθμό της πόλης ». Το ΠΠΣ αφού έλαβε υπόψη του τις μαρτυρικές καταθέσεις, το απολογητικό υπόμνημα του εγκαλουμένου και τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, αποφαίνεται κατά πλειοψηφία ως ακολούθως: Σύμφωνα με την πλειοψηφία του ΠΠΣ, ο συν. Π. Καμπύλης ως διευθυντής του Ρ/Σ «Αθήνα 9,84», προχώρησε σε απολύσεις, ώστε να μειωθεί το κόστος λειτουργίας του σταθμού. Όπως ανέφερε, στόχος της διεύθυνσης του σταθμού ήταν να παραμείνουν όσοι είχαν μια δουλειά και να αποχωρήσουν όσοι είχαν περισσότερες από μια θέσεις εργασίας, ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα οδηγηθούν συνάδελφοι στην ανεργία. Η απόλυση έχει πειθαρχικές προεκτάσεις εφόσον οδηγεί στην ανεργία. Όμως είναι αναμφισβήτητα τα εργασιακά δικαιώματα και οι αξιώσεις που ο κάθε απολυόμενος συνάδελφος μπορεί να επιδιώξει με τη δικαστική οδό. ’λλωστε, και ο εγκαλών δεν ζήτησε την πειθαρχική δίωξη για το γεγονός ότι απολύθηκε. Έτσι, ως προς το σκέλος αυτό, με ψήφους 3 έναντι 2, δεν κρίνεται πειθαρχικά ελεγκτέος ο συν. Καμπύλης. Κατά την ομόφωνη κρίση του Συμβουλίου, ζήτημα δημιουργείται από την συμπεριφορά του εγκαλούμενου απέναντι στον εγκαλούντα. Όπως προέκυψε από την αποδεικτική διαδικασία, της απολύσεως προηγήθηκε μειωτικά ως απαξιωτική στάση απέναντι στον συν. Γιάννη Σαραντάκο. Το κρίσιμο διάστημα πριν την απόλυση, είχε δοθεί εντολή από τον εγκαλούμενο να μη δέχεται η σύνταξη του σταθμού ειδήσεις από τον εγκαλούντα. Οι αρχισυντάκτες τον ενημέρωσαν ότι είχαν εντολή να μην τον βγάζουν στον αέρα και όταν εκείνος αναρωτήθηκε γιατί συμβαίνει αυτό, τον παρέπεμψαν στον συν. Π. Καμπύλη που είναι διευθυντής του «Αθήνα 9,84». Με βάση τα δεδομένα της υπόθεσης, είχε αποφασιστεί η απόλυσή του και αντί να του ανακοινωθεί γινόταν πόλεμος νεύρων, καθώς διαπίστωνε ότι εργαζόταν χωρίς αντίκρισμα. Ενώ ήταν ακόμη εργαζόμενος στον ραδιοσταθμό, δεν γίνονταν δεκτά τα ρεπορτάζ του και ο σταθμός δεν δεχόταν τις ειδήσεις που έδινε και απευθυνόταν για τις ίδιες ειδήσεις στους άλλους εργαζόμενους, που είχαν τον ίδιο τομέα κάλυψης. Ο ίδιος ο εγκαλούμενος στην απολογία του στο ΠΠΣ, ανέφερε ότι «δεν γνωρίζει κανένα Σαραντάκο». Πρόκειται για έκφραση που δείχνει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε τον εγκαλούντα. Η γενικότερη συμπεριφορά του, καταδεικνύει απαράδεκτη έπαρση, θρασύτητα και προκλητικότητα, που παραβιάζει απόλυτα όχι μόνο τις διατάξεις του Κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας, αλλά και της επιβαλλόμενης ευρύτερα κοινωνικής συμπεριφοράς. Έτσι, κρίνεται ομόφωνα πειθαρχικά ελεγκτέος, ως προς αυτό το σκέλος της έγκλησης. Όσον αφορά τη λίστα που διέρρευσε σε μέσα ενημέρωσης με τους μισθούς των εργαζομένων και απαξιωτικά σχόλια, το ΠΠΣ θεωρεί ότι πρόκειται για αντισυναδελφική συμπεριφορά. Ο συν. Π. Καμπύλης, ως διευθυντής του σταθμού, είναι αυτονόητο ότι έχει πρόσβαση στη λίστα μισθοδοσίας των εργαζομένων, χωρίς όμως να είναι ο μοναδικός. Μέσα από τη διαδικασία δεν προέκυψαν αδιάσειστα στοιχεία, που να αποδεικνύουν ότι είναι ο υπεύθυνος της διαρροής. Ως προς το σκέλος αυτό, με ψήφους 3 έναντι 2, δεν κρίνεται πειθαρχικά ελεγκτέος, λόγω αμφιβολιών. Κατόπιν αυτών το ΠΠΣ:
Η μειοψηφία τον έκρινε πειθαρχικά ελεγκτέο, κατά το κατηγορητήριο.
Η μειοψηφία τον έκρινε πειθαρχικά ελεγκτέο, κατά το κατηγορητήριο.
Ως προς την ποινή, με ψήφους 3 έναντι 2, επιβλήθηκε η επίπληξη με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας. Η μειοψηφία πρότεινε την απλή επίπληξη.
Η απόφαση καθαρογράφηκε την Τρίτη, 28.02.12.
Ο πρόεδρος Η γραμματέας Γιώργος Κούσουλας Μαρία Χριστοφοράτου
|