image_pdfimage_print

ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ

                  ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

            ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΔΟΥΚΑ:

            ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ

     (Ο άνθρωπος που ‘διάβασε’ τα χρωμοσώματα του Θεού)

 

Tο βιβλίο του Κώστα Δούκα

 «Κώδικας Παρμενίδης

(ο άνθρωπος που ¨διάβασε¨ τα χρωμοσώματα του Θεού)»,

παρουσιάζουν ο συγγραφέας – δημοσιογράφος Κώστας Δούκας

και οι εκδόσεις Πελασγός

τη Δευτέρα, 25 Μαΐου 2015 και ώρα 7 μ.μ.

στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ

(Ακαδημίας 20, 1ος όροφος)

Χαιρετίζουν:

–  Ο πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών Κώστας Καρούσος

–  Ο Δρ Παναγιώτης Κυριακόπουλος, δικηγόρος – φιλόλογος –συγγραφέας

–  Η δημοσιογράφος και μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ Αγγελική Γυπάκη

Συντονίζει:

Ο εκδότης Ιωάννης Γιαννάκενας

 

Στο βιβλίο αποκαλύπτεται

ότι οι σύγχρονες κοσμοθεωρίες περί κοσμογονίας και περί Σύμπαντος, συμπεριλαμβανομένης και της μεγάλης εκρήξεως (ΒIGBANG) στηρίζονται στην θεωρία του Ελεάτη φιλοσόφου Παρμενίδη,

που διατυπώθηκε πριν από 2.500 χρόνια στην Αθήνα.

 

        ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

Τηλ:. 210 3675430 -1, φαξ 210 3625955, www.morfotikoesiea.gr, e-mail: morfotiko@esiea.gr

 

ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Πριν από 2.500 χρόνια, και συγκεκριμένα κατά τα Μεγάλα Παναθήναια του 460 π.Χ., ένας ευσταλής ψηλός και όμορφος γέρος ηλικίας 65 ετών έφθασε στην Αθήνα από την Ελέα της Ιταλίας (Μεγάλη Ελλάδα) και μίλησε για ανήκουστα πράγματα. Ήταν ο φιλόσοφος Παρμενίδης, που μαζί με τον μαθητή του Ζήνωνα, ανέπτυξαν στο ακροατήριό τους ένα συγκλονιστικό “παιχνίδι λογικής”, που ξεκινούσε από την Γη και έφθανε στο σύμπαν.

Και τί ήταν αυτό το παιχνίδι;

Ούτε λίγο ούτε πολύ ήταν μια νέα θεωρία περί γενέσεως του Κόσμου, που δεν έγινε κατανοητή στην εποχή του, αλλά βρήκε πλήθος οπαδών στον αιώνα μας.

Εξέχοντες κοσμολόγοι και αστροφυσικοί, διαβάζοντας την θεωρία του Ελεάτη φιλοσόφου, αντελήφθησαν ότι το λογικό όριο της Παρμενίδειας λογικής, σύμφωνα με την οποία ΕΚ ΤΟΥ ΜΗ ΟΝΤΟΣ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ, υποχρεώθηκαν να δεχθούν ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε από κάτι απειροελάχιστο και υπερσυμπυκνωμένο, που εξερράγη πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια και δημιούργησε τον χωροχρόνο και το ορατό σύμπαν, δια του λεγομένου “πληθωριστικού μοντέλου”.

Η θεωρία του Παρμενίδη περί Ενός και περί Όντος, που αρχίζει με την υπόθεση “εἰἓν ἒστι” (αν υπάρχει ένα), που αναπτύχθηκε σε ακροατήριο μορφωμένων ανθρώπων της εποχής-μεταξύ των οποίων και ο νεαρός τότε Σωκράτης, που κυνηγούσε την αλήθεια σαν την λακωνική σκύλα- κατέληγε σε εκπληκτικά συμπεράσματα. Υποστήριζε ότι το σύμπαν είναι αιώνιο, αγέννητο, ακίνητο και πλήρες, ότι δεν υπάρχει “ήταν” ούτε “θα είναι”, ότι δεν επιτρέπεται να μιλάμε για το μηδέν κ.ά.

‘Έλεγαν χαρακτηριστικά οι Ελεάτες φιλόσοφοι (Παρμενίδης, Ξενοφάνης, Μέλισσος, Ζήνων) ότι “το παρελθόν δεν υπάρχει πια, το μέλλον δεν ήλθε ακόμη”, και ότι “ο Θεός ούτε μας γνωρίζει ούτε τον γνωρίζουμε”.

Σήμερα οι επιστήμονες, και αυτοί που πιστεύουν στο Big Bang και εκείνοι που πιστεύουν σε ένα ακίνητο, αιώνιο και αγέννητο σύμπαν, όχι μόνο λαμβάνουν υπ’ όψη τους την θεωρία Παρμενίδη, αλλά και τον αναφέρουν στα συγγράμματά τους.

Ο Παρμενίδης καταργούσε την γένεση και την φθορά, επειδή θεωρούσε το πάν ακίνητο. Αλλά και σήμερα πολλοί σημαντικοί επιστήμονες της εποχής μας αποκλείουν το λεγόμενο “πληθωριστικό μοντέλο” και τάσσονται υπέρ ενός ακινήτου στην ουσία σύμπαντος, παρά τις διεργασίες που αντιλαμβανόμαστε στο εσωτερικό του.

Σύμφωνα με πρόσφατες ανακαλύψεις, που δημοσιεύθηκαν προ διμήνου στο διαδίκτυο, δυο επιστήμονες, ο Αιγύπτιος Αχμέντ Φαράγκ Αλί του πανεπιστημίου της Μπένχα και ο Σαούρια Ντας του πανεπιστημίου Λέθμπριντζ του Καναδά, υποστηρίζουν ύστερα από πολυετείς έρευνες ότι το σύμπαν ενδεχομένως να υπήρχε από πάντοτε και ότι η “μοναδικότητα” (singularity) του Big Bang θεωρείται προβληματική, καθώς είναι δυνατή η επεξήγηση αυτών που συνέβησαν μόνο αμέσως μετά και όχι πριν την

μοναδικότητα ή κατά την διάρκειά της.

Η μοναδικότητα του Big Bang, υποστηρίζουν οι δύο επιστήμονες, με τους οποίους συντάσσονται πολλοί επιστήμονες της παγκόσμιας κοινότητας, είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα της γενικής σχετικότητας, επειδή οι νόμοι της Φυσικής φαίνονται να καταρρέουν εκεί.

Δηλαδή οι επιστήμονες αυτοί συντάσσονται απολύτως με την κοσμοθεωρία του Παρμενίδη, που υποστηρίζει ότι το σύμπαν είναι αγέννητο, διότι κάτι που γεννιέται πρέπει να πεθάνει, αλλά το σύμπαν είναι αιώνιο.

Το ίδιο υποστηρίζουν πλέον και οι δύο προαναφερθέντες επιστήμονες, οι οποίοι με το νέο μοντέλο τους, όχι μόνο δεν “βλέπουν Big Bang, αλλά δεν “βλέπουν” ούτε Big Crunch (Μεγάλη Σύνθλιψη).

Δηλαδή οι σημερινοί επιστήμονες έρχονται όλο και πιο κοντά στην θεωρία του Παρμενίδη σύμφωνα με την οποία “το Έν (το σύμπαν),ούτε ονομάζεται ούτε νομίζεται, ούτε γνωρίζεται, ούτε κανένα όν μπορεί ν’ αντιληφθεί με τις αισθήσεις του”.