Ένα χρόνο από τις αρχαιρεσίες που ανέδειξαν το παρόν Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, η ετήσια τακτική Γενική Συνέλευση της Ένωσης καλείται να εκτιμήσει την πορεία μας σε αυτό το χρονικό διάστημα και να δώσει βασικές κατευθύνσεις για το επόμενο, μέχρι την εκλογή του νέου Δ.Σ.
Είναι, λοιπόν, χρήσιμο να έχει υπόψη της, σε αδρές γραμμές, στη βάση ποιων γενικών αξόνων κινηθήκαμε στον ένα χρόνο της θητείας του Δ.Σ., ποιες ήταν οι κύριες δραστηριότητές μας. Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια συνόψιση, όχι έναν απολογισμό πεπραγμένων, μια καταγραφή των βασικών ζητημάτων που μας απασχόλησαν και εν πολλοίς συνεχίζουν να μας απασχολούν ως Ένωση και Δ.Σ.
1. Γενικές Εξελίξεις της περιόδου Μάιος 2001-Μάιος 2002
Το σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ ανέλαβε τα καθήκοντά του σε μια περίοδο που διεθνώς ήταν έντονη η συζήτηση για τα προβλήματα της παγκόσμιας οικονομίας. Η απειλή μιας ύφεσης και οι ανάγκες που προκύπτουν από την παγκοσμιοποιημένη οικονομία είχαν συνέπειες στην κατάσταση των εργαζόμενων. Οι επιχειρήσεις πήραν δραστικά μέτρα αναδιάρθρωσης και περιορισμού των εργασιακών κατακτήσεων και δικαιωμάτων.
Σε αυτό το βαρύ κλίμα για τη διεθνή οικονομία, επέδρασε περισσότερο αρνητικά η τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρκη και στην Ουάσιγκτον. Η ΕΣΗΕΑ τοποθετήθηκε με σχετική ανακοίνωση από την πρώτη στιγμή στο πρόβλημα, επισημαίνοντας την ανασφάλεια που γεννάει η διασάλευση της διεθνούς ειρήνης, στο όνομα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, και τις ακόμη βαρύτερες επιπτώσεις που έχει για τους εργαζόμενους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ΗΠΑ και σε δυτικοευρωπαϊκές χώρες έγιναν δεκάδες απολύσεις μετά την 11η Σεπτεμβρίου.
Ο τομέας της ενημέρωσης, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν έμεινε ανεπηρέαστος από αυτές τις εξελίξεις. Το ερώτημα αν μπορεί να συνδυαστεί η εξαγωγή του μέγιστου δυνατού κέρδους με την αντικειμενική και ποιοτική ενημέρωση, απασχόλησε και απασχολεί τόσο τις επιχειρήσεις όσο και τους δημοσιογράφους. Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου προκάλεσαν επιπλέον προβλήματα στην αντικειμενική ενημέρωση.
Έτσι, στα προβλήματα των δημοσιογράφων διεθνώς, όπως οι απολύσεις, η στασιμότητα ή ο περιορισμός του εισοδήματός τους, οι παραβιάσεις των πνευματικών δικαιωμάτων τους, οι παρεμβάσεις διάφορων κέντρων εξουσίας στην άσκηση του επαγγέλματός τους – προστέθηκαν και νέα οξυμένα ζητήματα. Νέες μορφές λογοκρισίας και παραπληροφόρησης αλλά και νέοι κίνδυνοι κατά την άσκηση του επαγγέλματος σε βάρος της σωματικής ακεραιότητας και της ίδιας της ζωής των δημοσιογράφων. Για όλα αυτά και για τις σκληρές συνέπειες του πολέμου για τον κόσμο και για την ενημέρωση, το Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ πραγματοποίησε ειδική εκδήλωση.
Εξάλλου, το Δ.Σ. της Ένωσης -σε συντονισμό και με αντίστοιχες πρωτοβουλίες της ΔΟΔ- εκδήλωσε κατ’ επανάληψη τη συμπαράστασή του στους αγώνες ενώσεων και σωματείων δημοσιογράφων και άλλων εργαζόμενων στην ενημέρωση, στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, για θέματα εργασιακά και ασφάλειας των δημοσιογράφων.
Η παρουσία της ΕΣΗΕΑ σε διεθνές επίπεδο συνέβαλε στην εξασφάλιση της απόφασης από την Εκτελεστική Επιτροπή της ΔΟΔ, να πραγματοποιηθεί το 25ο Διεθνές Συνέδριο της ΔΟΔ στην Αθήνα με συνδιοργάνωση από ΕΣΗΕΑ, ΠΟΕΣΥ, ΕΣΗΕΜ-Θ και ΕΣΠΤ.
Σε κάθε περίπτωση, όπως φαίνεται και από τις σχετικές ενημερώσεις και τα ντοκουμέντα της ΔΟΔ, οι αγώνες των δημοσιογράφων στη Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αρκετές φορές στέφθηκαν με επιτυχία, γεγονός που δείχνει ότι υπάρχουν δυνατότητες για να επιβληθούν λύσεις προς όφελος των δημοσιογράφων και της ενημέρωσης.
Αυτό έχει μια ιδιαίτερη σημασία και για την περίπτωση της Ελλάδας, όπου, στη διάρκεια του χρόνου που πέρασε, ζήσαμε μια έκρηξη -χωρίς υπερβολή- όλων των προβλημάτων που επί χρόνια μάστιζαν τον τομέα της ενημέρωσης. Είναι προβλήματα που συσσωρεύτηκαν στη διάρκεια όλης της μεταπολιτευτικής περιόδου και επιβαρύνθηκαν από τις γενικότερες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις. Στον πυρήνα αυτών των προβλημάτων βρίσκεται το ζήτημα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των επιχειρήσεων της ενημέρωσης, η διαπλοκή της ιδιοκτησίας με την εξουσία. Επίσης η κρίση που εκδηλώθηκε στις επιχειρήσεις και είχε σαν αποτέλεσμα αναδιαρθρώσεις, συγχωνεύσεις, αλλαγές
στο ιδιοκτησιακό καθεστώς κ.λπ. Γενικά, ανακατατάξεις που είχαν σαν συνέπεια τις απολύσεις δημοσιογράφων και άλλων εργαζόμενων στις επιχειρήσεις, τη μη εφαρμογή των νόμων και των συμβάσεων, τη μη καταβολή δεδουλευμένων, τη σκλήρυνση της στάσης των εργοδοτών σε ζητήματα σχετικά με το εισόδημα, κ.λπ.
Παράλληλα, εκδηλώθηκαν με οξύτητα και όλα τα ζητήματα που αφορούν την ποιότητα της ενημέρωσης, τα μέτρα προστασίας του πολίτη από τις αυθαιρεσίες των επιχειρήσεων ενημέρωσης που στο όνομα του κέρδους -ειδικά τα τηλεοπτικά κανάλια και οι σκανδαλοθηρικές εφημερίδες- πολλαπλασιάζουν τα προϊόντα-σκουπίδια, χρυσοπληρώνοντας σε πολλές περιπτώσεις ορισμένους δημοσιογράφους και απορρυθμίζοντας έτσι ακόμα περισσότερο τις εργασιακές σχέσεις.
2. Δράση και παρεμβάσεις της ΕΣΗΕΑ
Το παρόν Δ.Σ. της Ένωσης ανέλαβε να οδηγήσει την ΕΣΗΕΑ και τους συναδέλφους μέσα σε αυτό το περίπλοκο τοπίο. Τα μέλη του δεν στερούνταν εμπειριών στη διαχείριση των θεμάτων που απασχολούν τον κλάδο. Μάλιστα, η διετία 1997-1998 και οι παρεμβάσεις εκείνης της περιόδου, αλλά και οι προβλέψεις που είχαν γίνει για την εξέλιξη των βασικών προβλημάτων, αποτελούσαν και αποτελούνε μια σημαντική παρακαταθήκη.
Εξαρχής το Δ.Σ. έκανε σαφές ότι αντιμετωπίζει την ποιότητα της ενημέρωσης αλληλένδετα με τα εργασιακά προβλήματα και τις διεκδικήσεις των δημοσιογράφων. Το Δ.Σ. κινήθηκε πάνω σε αυτό τον διπλό άξονα και μπορούμε να πούμε ότι στον χρόνο που πέρασε είχαμε μια ορισμένη αλλαγή της εικόνας της ΕΣΗΕΑ στην κοινωνία, σε σχέση με την παράδοση του παρελθόντος της. Προβλήθηκε τόσο η φυσιογνωμία του σωματείου που δρα και αγωνίζεται για τα προβλήματα των μελών του και του κλάδου, αλλά και της Ένωσης ως κοινωνικού και πνευματικού φορέα που η στάση του αφορά γενικότερα την ελληνική κοινωνία.
Όλα αυτά έγινε προσπάθεια να διαπεράσουν όλη τη δομή της ΕΣΗΕΑ και τον κλάδο. Σε αυτή την κατεύθυνση, δώσαμε βάρος στη διεξαγωγή συνελεύσεων και συναντήσεων με τους συναδέλφους στα μαγαζιά.
Ωστόσο, πολλοί συμμερίζονται την άποψη ότι υπάρχουν μεγάλα ελλείμματα στην αφομοίωση των αναγκών και στην αποτελεσματικότητα της δράσης του Διοικητικού Συμβουλίου και της Ένωσης. Είναι ένα ζήτημα που δεν στερείται αντικειμενικής βάσης και η συζήτηση που θα γίνει στη Γενική Συνέλευση και οι σχετικές υποδείξεις και παρατηρήσεις, μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της σημερινής κατάστασης.
α. Γενικές παρεμβάσεις για ζητήματα της ενημέρωσης
Με τις παρεμβάσεις γενικού περιεχομένου τονίσθηκε ακριβώς η δυνατότητα της ΕΣΗΕΑ να εκφράζει γόνιμες απόψεις στα γενικότερα θέματα της ενημέρωσης, η θέλησή της να μην είναι θεατής των εξελίξεων που σε τελευταία ανάλυση ενδιαφέρουν άμεσα τους δημοσιογράφους, αυτούς δηλαδή που καλούνται εν τέλει να εργαστούν στις υπό διαμόρφωση συνθήκες.
Θεωρούμε ότι τέτοια παραδείγματα παρεμβάσεων ήταν, η συνάντηση με τον υπουργό Παιδείας (18.2.02) για ζητήματα εκπαίδευσης των δημοσιογράφων, η παρέμβαση στη δημόσια διαβούλευση του ΕΣΡ με θέμα “Η αναβάθμιση των Δελτίων Ειδήσεων των Ραδιοτηλεοπτικών σταθμών” (27.2.02). Θετικές κρίνονται και οι παρεμβάσεις που κάναμε στο θέμα της χαμηλής ποιότητας της ενημέρωσης, της παραδημοσιογραφίας, της λειτουργίας του ΕΣΡ ως ανεξάρτητης αρχής ελέγχου αλλά και πρόληψης για τη λειτουργία των μέσων ενημέρωσης.
Επίσης στο μέτρο που μας αναλογούσε αντιδράσαμε στις νομοθετικές ρυθμίσεις που προωθούνται για τον βασικό μέτοχο, τον κώδικα δεοντολογίας και τις δικαιοδοσίες του ΕΣΡ. Ρυθμίσεις που όπως έδειξε και η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε -με πρωτοβουλία μας- με καθηγητές συνταγματολόγους, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι εγγυώνται την αποτροπή της διαπλοκής και της χειραγώγησης της ενημέρωσης από οικονομικά κέντρα. Tελικά, μετά την τροπολογία που κατέθεσε ο υπουργός Τύπου και ΜΜΕ στο νομοσχέδιο για τον βασικό μέτοχο, χρειάστηκε να δώσουμε μάχη για να αποτρέψουμε δυσμενείς εξελίξεις στο ραδιοφωνικό τοπίιο.
β. Εργασιακά ζητήματα-Συμβάσεις-Απολύσεις
Θα αρκούσε και μόνο η απλή απαρίθμηση των προβλημάτων που εκδηλώθηκαν αυτό τον χρόνο και οι αντίστοιχες κινητοποιήσεις, μικρές και μεγάλες, που έγιναν με πρωτοβουλία της ΕΣΗΕΑ και σε πολλές περιπτώσεις σε συνεργασία με τα άλλα σωματεία του τομέα της ενημέρωσης, για να συμπεράνουμε ότι είχαμε μια κρίσιμη χρονιά και ότι η αντίδραση του κλάδου χαρακτηρίστηκε από πνεύμα ετοιμότητας και αγωνιστικότητας.
Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ προσπάθησε να συνδυάσει τον διάλογο και τις διαπραγματεύσεις με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Επίσης προσπάθησε να συντονίσει τις ενέργειες της ΕΣΗΕΑ με τα άλλα σωματεία των εργαζομένων στην ενημέρωση και την ΠΟΕΣΥ, με θετικά αποτελέσματα -συγκρότηση Διασωματειακής Συντονιστικής Επιτροπής- αλλά και επιμέρους προβλήματα.
Επίσης, επιδίωξε τη συμπαράσταση των κεντρικών συνδικαλιστικών οργανώσεων της χώρας (ΓΣΕΕ) τόσο στο θέμα των κινητοποιήσεων αλλά και σε γενικότερα ζητήματα (π.χ. συμφωνία να υποστηριχθεί η ΕΣΗΕΑ σε θέματα επιστημονικής τεκμηρίωσης και εκπαίδευσης από το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που δυστυχώς δεν έχει προχωρήσει ακόμα).
Ειδικά από το φθινόπωρο του 2001, ο κλάδος χρειάστηκε να αντιμετωπίσει με σειρά αγωνιστικών κινητοποιήσεων τα προβλήματα των απολύσεων, της παραβίασης νόμων και υπαρχουσών συμβάσεων, την έγκαιρη υπογραφή νέων σύγχρονων συμβάσεων, την ικανοποίηση αιτημάτων που προκύπτουν από τη σύγχρονη κατάσταση και λειτουργία των μέσων ενημέρωσης (πνευματικά δικαιώματα, επιδόματα κομπιούτερ κ.ά.)
Από την 24ωρη προειδοποιητική απεργία σε ΒΡΑΔΥΝΗ και ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ ΤΥΠΟ (21.11.01), φτάσαμε στη στάση εργασίας και στη συγκέντρωση των συντακτών του ΔΟΛ (18.12.01) που αντιμετωπίζανε οξύ το πρόβλημα των απολύσεων. Από αυτό το χρονικό σημείο έως σήμερα, το τρίπτυχο ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ-ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ-ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ – ήταν το περιεχόμενο αλλεπάλληλων στάσεων και απεργιών:
20.12.01, 3ωρη στάση εργασίας και συγκέντρωση στο Θέατρο Ακάδημος.
7.2.02, 24ωρη πανελλαδική απεργία και συγκέντρωση στο Θέατρο Ακάδημος.
6.3.02, 24ωρη απεργία που κήρυξε η Διασωματειακή Συντονιστική Επιτροπή, και ανοιχτή απεργιακή συγκέντρωση.
14 και 15.3.02, 48ωρη απεργία σε όλα τα ΜΜΕ.
27 και 28.3.02, 48ωρη πανελλαδική όλων των εργαζόμενων στην Ενημέρωση, με εξαίρεση ΕΡΤ, ALTER, Μακεδονία – Θεσσαλονίκη.
Γενικά, οι κεντρικές κινητοποιήσεις -24ωρες και 48ωρες απεργίες και συγκεντρώσεις- πρέπει να τονίσουμε ότι έχουν πίσω τους δεκάδες άλλες μικρότερες ενέργειες, παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις για τα αντίστοιχα προβλήματα σε διάφορα μαγαζιά. Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε π.χ. στις παρεμβάσεις που έγιναν για τους συνταξιούχους στο υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης (28.5.01) ή την παρέμβαση στο υπουργείο Τύπου και ΜΜΕ, για τους συναδέλφους των portals, που είχε σαν αποτέλεσμα την αναγνώριση της εργασίας τους ως δημοσιογραφικής εργασίας.
Θα έπρεπε επίσης να αναφερθούμε σε σειρά επιμέρους κινητοποιήσεων, όπως η 24ωρη προειδοποιητική απεργία σε ΤΕMPO, PLANET (5.3.02), οι 3ωρες στάσεις σε PLANET (10.4.02), η στάση εργασίας (5.2.02) σε ALPHA News κ.ά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι κινητοποιήσεις που εξαγγέλθηκαν λόγω απολύσεων αλλά και άλλων προβλημάτων, συνηθέστερα η μη καταβολή δεδουλευμένων και η παραβίαση εργασιακών δικαιωμάτων – τελικά ανεστάλησαν, γιατί η εργοδοσία θορυβημένη έσπευδε να ικανοποιήσει όλα ή μέρος των αιτημάτων. Τέτοιες ήταν οι περιπτώσεις της εφημερίδας “Χρηματιστήριο” (εξαγγελία 24ωρης απεργίας, 1.2.02), του FLASH.gr (εξαγγελία 24ωρης, 25.2.02), αλλά και της ΕΡΤ όπου η εξαγγελία 4ωρων στάσεων εργασίας (14 και 15.3.02) και 48ωρης (19 και 20.3.02) είχε σαν αποτέλεσμα την υπογραφή ΣΣΕ, τη μισθολογική εξομοίωση και τη δημιουργία επιτροπής που θα εξετάσει την αντικατάσταση των τρίμηνων συμβάσεων.
Το αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή είναι, σε επίπεδο Συλλογικών Συμβάσεων: η υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης με την ΕΙΗΕΑ, ενώ είχε προηγηθεί η υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με ΕΡΤ, με τον τηλεοπτικό σταθμό ALTER (4.3.02) και τις εφημερίδες ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (26.3.02). Επίσης βρίσκεται στο τελικό στάδιο η διαπραγμάτευση με την ΕΙΙΡΑ για υπογραφή της σχετικής συλλογικής σύμβασης για τα ραδιόφωνα. Ακολουθεί και η διαπραγμάτευση για τα τηλεοπτικά κανάλια.
Στο θέμα των απολύσεων που έγινε ιδιαίτερα εκρηκτικό γύρω στον Δεκέμβρη με τις απολύσεις στον ΔΟΛ αλλά και σε άλλα συγκροτήματα (FLASH, ALTER, Μακεδονία-Θεσσαλονίκη, συγκρότημα Ανδρουλιδάκη, Απογευματινή κ.λπ.) οι κινητοποιήσεις έβαλαν ένα φρένο, εμπόδισαν την κατάσταση να γίνει ανεξέλεγκτη.
Γενικά, διαθέτουμε μια ικανή εμπειρία που μπορεί να τροφοδοτήσει μια γόνιμη συζήτηση για τις θέσεις και την τακτική μας στα εργασιακά ζητήματα, σε συνδυασμό με την πραγματική εικόνα των επιχειρήσεων, ώστε να έχουμε στο μέλλον τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα.
γ. Ασφαλιστικά-Συνταξιοδοτικά
Είναι, ως γνωστόν ένα ακόμη ευαίσθητο ζήτημα που το Δ.Σ. παρακολούθησε με προσοχή και έδωσε μάχες τόσο για την αύξηση 6% για τους συνταξιούχους όσο και για την υπεράσπιση των ασφαλιστικών μας ταμείων και πόρων. Επιδιώξαμε συγκεκριμένες ρυθμίσεις για θέματα που τείνουν να αλλάξουν τα ασφαλιστικά δικαιώματα των συνταξιούχων (περίπτωση Athens News) ή για την επαναφορά στο ΤΣΠΕΑΘ συναδέλφων που αναιτιολόγητα είχαν υπαχθεί στο ΙΚΑ. Επίσης ρυθμίσεις και για άλλα θέματα σχετικά με την ασφάλιση που επιδιώκεται να μπουν στο νομοσχέδιο για την Αγροτική Πίστη.
3. Η ανασυγκρότηση της ΕΣΗΕΑ
Στο ίδιο διάστημα έγινε συστηματική προσπάθεια να αντιμετωπισθούν κατεπείγοντα προβλήματα που συνδέονται με τη συγκρότηση της Ένωσης και την εύρυθμη λειτουργία της.
Στην πρώτη κατηγορία, της συγκρότησης και της δομής της Ένωσης, ανήκει το άνοιγμα της ΕΣΗΕΑ με την εγγραφή νέων μελών, διαδικασία που εκκρεμούσε με αρνητικές συνέπειες και η οποία πρέπει να επιταχυνθεί.
Επίσης το Δ.Σ. συγκρότησε Επιτροπή Καταστατικού με στόχο την τροποποίηση του υπάρχοντος και την προσαρμογή του στις σημερινές συνθήκες του επαγγέλματος. Η Επιτροπή συζήτησε προτάσεις που είχαν υποβληθεί για την τροποποίηση του καταστατικού και διατύπωσε ένα βασικό σχέδιο το οποίο τέθηκε υπ’ όψιν του Δ.Σ.
Στη δεύτερη κατηγορία, της λειτουργίας της Ένωσης, υπάγεται το ζήτημα της ανασυγκρότησης των υπηρεσιών της ΕΣΗΕΑ και της ρύθμισης ζητημάτων όπως η μετεγκατάσταση και αξιοποίηση της Βιβλιοθήκης-Πινακοθήκης, η αποπεράτωση του κτιρίου του Μορφωτικού Ιδρύματος της Ένωσης κ.ά. Σχετιά με τα κτίρια έχουν υποβληθεί συγκεκριμένα προγράμματα χρηματοδότησης από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Στα ζητήματα αυτά που σχετίζονται με την ανασυγκρότηση και τη λειτουργία της Ένωσης, έχουν γίνει κάποια θετικά βήματα αλλά γενικά οι καθυστερήσεις είναι μεγάλες. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι υπήρξαν προτάσεις για την ανασυγκρότηση και έχουν ληφθεί και σχετικές αποφάσεις. Σε συνδυασμό με τα προβλήματα που εμφανίζονται στη λειτουργία του ίδιου του Δ.Σ., εκδηλώνονται αρνητικές συνέπειες στη σωστή λειτουργία των υποδομών της Ένωσης. Παράλληλα μένουν αναξιοποίητες δυνατότητες που έχει η ΕΣΗΕΑ, όπως από τη διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων σε διάφορους τομείς, π.χ. Σεμινάρια της Ένωσης.
Συνολικά πρέπει να μας γίνει συνείδηση ότι χωρίς άρτιες υποδομές και ποιοτικά διαφορετική λειτουργία της ΕΣΗΕΑ, θα είναι αδύνατον να αντιμετωπισθούν τα σύνθετα προβλήματα του κλάδου. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο, μεγάλο σωματείο που θα καλύπτει τις 6.000 περίπου δημοσιογράφους του Λεκανοπεδίου – μέλη της Ένωσης και μη μέλη.
4. Προτάσεις για τον σχεδιασμό της δράσης μας στο επόμενο χρονικό διάστημα
Με βάση τις θετικές εμπειρίες, τα ελλείμματα και τις αδυναμίες που παρατηρούνται τα ζητήματα που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε μέχρι τη λήξη της θητείας του Δ.Σ. είναι:
1) Η περάτωση της υπογραφής των Συμβάσεων που εκκρεμούν (ΕΙΡΑ, Κανάλια) και ο προγραμματισμός για την υπογραφή των συμβάσεων για το 2003.
2) Η ανάδειξη των γενικότερων θεμάτων της Ενημέρωσης, ως κεντρικού ζητήματος της συγκυρίας, στο πνεύμα των παρεμβάσεων που έχουν γίνει ήδη.
3) Ο προσδιορισμός του χρόνου της Καταστατικής Συνέλευσης για το φθινόπωρο του 2002.
Η λήψη των αναγκαίων μέτρων για την αναδιοργάνωση και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών της ΕΣΗΕΑ.
4) Η προώθηση του Συνδικάτου Τύπου, στη βάση ενός σχεδίου που θα αξιοποιήσει τις άμεσες δυνατότητες που προσφέρονται από σωματεία του άμεσου περίγυρου της ΕΣΗΕΑ (π.χ. Ένωση Περιοδικού Τύπου, Ένωση Προσωπικού, ΕΤΕΡ)
Για να υλοποιηθεί ένας τέτοιος σχεδιασμός, χρειάζεται η καλύτερη συνεννόηση, η δέσμευση και ο συντονισμός όλων των μελών της Ένωσης ώστε η ΕΣΗΕΑ να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα κρίσιμης συγκυρίας για τον κλάδο.