Α.ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ: Συνάδελφοι, σας καλέσαμε σήμερα για να σας ανακοινώσουμε τις πρωτοβουλίες που παίρνει η Ενωση Συντακτών, ώστε μέσα από μια διαδικασία διαλόγου, αλλά και συγκρούσεων, προτάσσοντας ο καθένας τα επιχειρήματά του και τις δυνάμεις του και η δύναμη της Ενωσης Συντακτών είναι τα μέλη της και οι δημοσιογράφοι, να αντιμετωπίζουμε ένα καθεστώς ολόκληρης της περιόδου της μεταπολίτευσης, που εξάντλησε τα περιθώριά του μέσα από τη διαφθορά στο χώρο της ενημέρωσης.
Χωρίς κανόνες, αλλά και με κανόνες υπονομευτικούς της ενημέρωσης διαμορφώθηκε ένα πλαίσιο του οποίου τα αποτελέσματα φάνηκαν στην τελευταία κρίση πραγματική ή εικονική, σε κάθε περίπτωση όμως κρίση, που άγγιξε τους κορυφαίους θεσμούς του πολιτεύματος, δηλαδή άγγιξε τη λειτουργία της δημοκρατίας.
Το αν και πως συνέβησαν όλα αυτά, δεν είναι θέμα που μας απασχολεί. Ποιος και τι έκανε ή δεν έκανε, είναι ένα θέμα το οποίο ανάγεται σε αρμοδιότητες άλλων. Εμείς θέλουμε να πούμε σαφέστατα τη γνώμη μας και να ζητήσουμε από όλους να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Υπάρχει συνεπώς ένα τοπίο κρίσης σήμερα στον τομέα της ενημέρωσης, υπάρχει η αίσθηση ενός χάους και αναζητούνται ευθύνες προς πολλές κατευθύνσεις. Δίνεται προς την κοινωνία, προς τους πολίτες η αίσθηση ενός αδιεξόδου.
Η ΕΣΗΕΑ ισχυρίζεται πως την κύρια ευθύνη για την κρίση στην ενημέρωση, την έχει το μεταπολιτευτικό καθεστώς. Την κύρια ευθύνη την έχει η διαπλοκή πολιτικού συστήματος και οικονομικής εξουσίας.
Αν μάλιστα αναφερθούμε στα προβλήματα των δημοσιογράφων, για μας αυτό είναι σαφές. Την κύρια ευθύνη την έχουν οι εργοδότες που βέβαια είναι ένα αναγκαίο τμήμα, της διαμόρφωσης του χώρου των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Σήμερα η ΕΣΗΕΑ μιλάει για το σύνολο του προβλήματος της ενημέρωσης, με τη δύναμη που της δίνουν τα μέλη της που αύριο θα απεργήσουν για την ποιότητα της ενημέρωσης και για την αξιοπρέπεια της δημοσιογραφίας και του δημοσιογράφου, που δεν υπάρχει όσο ο δημοσιογράφος εργάζεται σύμφωνα με τη διακήρυξη και τον στόχο της διεθνούς Ομοσπονδίας των δημοσιογράφων, όταν εργάζεται σε συνθήκες φτώχειας, ανασφάλειας και διαφθοράς.
Είναι βέβαιο ότι σήμερα υπάρχει διαφθορά στο χώρο της ενημέρωσης, που εμπλέκει τους δημοσιογράφους με πολλούς τρόπους. Με τη δημιουργία μιας ιδιαίτερης κατηγορίας επωνύμων, ατόμων, που απολαμβάνουν τα οφέλη ιδιωτικών συμβολαίων πολλών εκατομμυρίων και δίνουν προς την κοινωνία την πλαστή εικόνα ότι αυτός είναι σήμερα ο δημοσιογραφικός κόσμος.
Υπάρχει και λειτουργεί παράλληλα προς την ίδια κατεύθυνση και το σύστημα της εργασιακής ανασφάλειας, που αφορά τους πολλούς, εκείνους που είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται σε επιχειρήσεις που δουλεύουν με μαύρα λεφτά, από αδιαφανείς πηγές και εκείνους που εξαναγκάζονται σε δύο, τρεις ή και περισσότερες δουλειές γιατί σήμερα κανείς δεν ζει με μισθούς των 120 ή των 200 χιλιάδων.
Είναι καιρός πια να μπουν κανόνες στο σύνολο αυτών των προβλημάτων. Είναι ανάγκη να ξεκινήσει ένας διάλογος όλων των πλευρών που εμπλέκονται στα προβλήματα της ενημέρωσης. Σε αυτό το διάλογο που πρέπει να ξεκινήσει αμέσως, η ΕΣΗΕΑ θα πάρει μέρος με συγκεκριμένες θέσεις και παρεμβάσεις.
Δεν πρέπει να είναι ένας διάλογος κωφών. Εχει επίγνωση ότι δεν θα είναι ένας διάλογος χωρίς συγκρούσεις. Προτείνουμε τέσσερα σημεία διαλόγου και νομίζουμε ότι είμαστε σε θέση να οργανώσουμε τις αντίστοιχες παρεμβάσεις μας.
Πρώτον. Η διαμόρφωση του καθεστώτος των επιχειρήσεων. Προτείνουμε συνολική ρύθμιση στα θέματα των μέσων ενημέρωσης και όχι μόνο των ραδιοτηλεοπτικών μέσων. Πρέπει να ρυθμιστεί συνολικά το καθεστώς της ιδιοκτησίας στα μέσα ενημέρωσης.
Προφανώς, το βασικό ρόλο εδώ, τον έχει η Κυβέρνηση, αλλά έχουμε κι εμείς οι δημοσιογράφοι βαρύνονται λόγο. Εχουμε λόγο, γιατί οι εργασιακές μας σχέσεις εξαρτώνται από τον τρόπο που συγκροτούνται και λειτουργούν οι επιχειρήσεις.
Μιλάμε για σύγκλιση με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και επιμένουν να αγνοούν ότι οι διατάξεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης προβλέπουν συνδικαλιστικό διάλογο για τις αναδιαρθρώσεις που γίνονται σε επιχειρήσεις πάνω από 50 εργαζόμενους.
Σήμερα στην Ελλάδα λειτουργούν μια σειρά μέσων ενημέρωσης και αυτό αφορά και τον Τύπο, που κανείς δεν γνωρίζει τις δυνατότητες βιωσιμότητάς τους.
Αν τα αντέχει η αγορά και τέλος πάντων ποιες είναι οι οικονομικές πηγές τους, υπάρχει πλήρης αδιαφάνεια. Σ’ αυτό το σημείο υπάρχουν οι προβλέψεις της τελευταίας αναθεώρησης του Συντάγματος. Ο βασικός μέτοχος. Δεν μπορεί να γίνει οποιαδήποτε ρύθμιση χωρίς τη συμμετοχή και την παρέμβαση των δημοσιογράφων.
Αυτό αποτελεί αξίωση της Ένωσης Συντακτών και θα διεκδικήσουμε σ’ αυτό το σημείο την δική μας την παρέμβαση. Και αυτό έχει σχέση με τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα.
Δεύτερον. Πως λειτουργούν οι κανόνες ανταγωνισμού στις εφημερίδες, στον τύπο, στα περιοδικά. Αυτό το θέμα είναι κρίσιμο, ιδιαίτερα μετά την εμφάνιση πολλών επιχειρήσεων, χωρίς να υπάρχει καμιά δυνατότητα να επιβιώσουν μέσα σε ένα ανταγωνισμό στο πεδίο της αγοράς. Είναι είτε όργανα εκβιασμού, είτε όργανα αυτού του είδους οι επιχειρήσεις, του πολιτικού συστήματος, είτε όργανα εξυπηρέτησης από το πολιτικό σύστημα.
Δεν είναι δυνατόν σήμερα να προβάλλεται το θέμα της ελευθεροτυπίας ως πρόσχημα για να μην μπαίνουν κανόνες βιωσιμότητας σ’ αυτού του είδους τις επιχειρήσεις. Πρέπει να βρεθεί λύση και σ’ αυτό το διάλογο πρέπει να μετάσχουν οι δημοσιογράφοι.
Μερικές ρυθμίσεις άμεσες που πρέπει να γίνουν. Πρώτον. Η πρόβλεψη του νόμου Βενιζέλου όπως ονομάζεται, για τις αξιώσεις αποζημιώσεων, για την προσβολή της προσωπικότητας, εν πάση περιπτώσει για όλα όσα έχουν σχέση με την παραβίαση του νόμου, πρέπει αυτός ο νόμος να αναμορφωθεί.
Πιστεύω έχει ευθύνη στην καθυστέρηση ο Πρωθυπουργός. Όλες οι προσπάθειες που έγιναν από τις αρχές του καλοκαιριού, εμπόδιο είχαν τον Πρωθυπουργό. Γι’ αυτό το λόγο νομίζω ότι πρέπει να αναλάβει η κυβέρνηση την πρωτοβουλία να ρυθμίσει αυτό το θέμα.
Δεύτερον. Επιχειρήσεις οι οποίες εξαρτούν τη βιωσιμότητά τους μόνο μέσω της δημοσίευσης των ισολογισμών.
Τρίτον. Η ρύθμιση των θεμάτων της διαφήμισης. Αυτά τα τρία σημεία έχουν πολύ μεγάλη σημασία για τα διατήρηση ορισμένων στοιχειωδών κανόνων που οι νόμοι επιβάλλουν και για τους οποίους πρέπει να γίνει νέα συζήτηση.
Το δεύτερο σημείο των παρεμβάσεών μας, αφορά τη δεοντολογία του επαγγέλματος. Είναι μια μεγάλη συζήτηση και η ΕΣΗΕΑ είναι έτοιμη να πάρει μέρος σ’ αυτήν. Από το 1998 με την συντριπτική πλειοψηφία του 85% των μελών της, η ΕΣΗΕΑ έχει εγκρίνει κώδικα δεοντολογίας. Δυστυχώς βρέθηκαν δημόσια πρόσωπα, όπως ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών κ.Πάγκαλος, καθώς και συνάδελφοί μας πολιτικοί, όπως ο πρώην Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Γιάννης Καψής, που αγνοούν την ύπαρξη του κώδικα. Την γνωρίζουν οι δημοσιογράφοι όμως.
Η δεοντολογία είναι ένα θέμα που αφορά κατ’ εξοχήν το δημοσιογραφικό κόσμο και τους ιδιοκτήτες. Εδώ και μια πενταετία η ΕΣΗΕΑ πιέζει τους ιδιοκτήτες να δεσμευτούν σε κοινό κώδικα δεοντολογίας. Εκείνοι κωλυσιεργούν. Στην πραγματικότητα αρνούνται και φυσικά έχουν ακέραιη την ευθύνη για τα αποτελέσματα αυτά που έχουμε σήμερα.
Η κυβέρνηση έχει λόγο μόνο ως προς την υιοθέτηση και τη δημιουργία των κανόνων που εποπτεύουν τη δεοντολογία. Συνεπώς, η πρόταση που έγινε από τον Πρωθυπουργό να αναλάβει την ευθύνη της διαμόρφωσης του κώδικα η κυβέρνηση και του διαλόγου, απορρίπτεται από εμάς. Το ΕΣΡ κατά το νόμο υποχρεούται να προχωρήσει στη δημιουργία κώδικα δεοντολογίας για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα.
Ας τον προτείνει το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Αυτουνού είναι η ευθύνη. Δεν είναι η ευθύνη της κυβέρνησης. Θα μετάσχουμε στο διάλογο που θα προτείνει, αν προτείνει, η ανεξάρτητη αρχή. Θα πάρουμε όμως και πρωτοβουλία δική μας. Σήμερα, θέτουμε το θέμα της δεοντολογίας στο σύνολό της, της ενημέρωσης.
Πρέπει να προχωρήσουμε και θα το κάνουμε, με διάλογο και με τους εργοδότες και με το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, αλλά και με τον πνευματικό κόσμο και με ένα σύνολο κοινωνικών φορέων, οι οποίοι κοινωνικοί αυτοί φορείς και πνευματικοί άνθρωποι έχουν γνώμη και έχουν και ευθύνη για την ενημέρωση της ελληνικής κοινωνίας. Γιατί η κοινωνία δεν πρέπει να μείνει παθητικός θεατής μιας κατάστασης που πλήττει το κοινωνικό σύνολο.
Το τρίτο σημείο των παρεμβάσεών μας αφορά την εκπαίδευση. Ρευστή, χωρίς πρόβλεψη για το τελικό αποτέλεσμα, παραμένει η κατάσταση στον τομέα της εκπαίδευσης και κατάρτισης των δημοσιογράφων. Κανείς σήμερα δεν είναι σε θέση να πει τι τελικά εξυπηρετεί το συνονθύλευμα που δημιουργήθηκε από δημόσιες πανεπιστημιακές σχολές μέσων ενημέρωσης, ιδιωτικές σχολές δημοσιογραφίας, προγράμματα κατάρτισης δημοσιογράφων κλπ.
Η κυβέρνηση, το Υπουργείο Παιδείας, τα αυτοδιοικούμενα Πανεπιστήμια και όσοι εμπλέκονται στο θέμα της εκπαίδευσης, οφείλουν να δώσουν άμεσα απαντήσεις για το μέλλον του τομέα αυτού. Συνεπώς και η ΕΣΗΕΑ. Γι’ αυτούς τους τρεις τομείς το Δ.Σ. θα συγκροτήσει επιτροπή δημοσιογράφων, η οποία και θα αναλάβει να διατυπώσει τις διαδικασίες του διαλόγου, με τελικό στόχο, μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία να προκύψει εκείνο το όργανο που θα μπορεί να εποπτεύει τον κώδικα δεοντολογίας.
Το τέταρτο σημείο των παρεμβάσεών μας, αφορά στο χώρο του συνδικαλιστικού κινήματος της ενημέρωσης. Τις μέρες που πέρασαν η ΕΣΗΕΑ βρέθηκε στο επίκεντρο των συζητήσεων. Πολλοί αναφέρθηκαν στην Ένωση, σαν να ήταν ο κύριος υπεύθυνος των προβλημάτων που υπάρχουν. Αυτό δεν ευσταθεί.
Αλλά αφού εμφανίζονται έτσι τα προβλήματα, μπορούμε να αναλάβουμε και την ευθύνη γύρω από την Ένωση να γίνει ο διάλογος. Ένας διάλογος που με κέντρο τους δημοσιογράφους και σε διάλογο με τους ιδιοκτήτες και με όλους τους άλλους εμπλεκόμενους, να μπορεί να καταλήξει σε αποτέλεσμα.
Και αυτό το αποτέλεσμα δεν πρέπει να έχει μακρό χρόνο. Xωρίς όμως και να εκβιάσουμε για λόγους εντυπωσιασμού ή άλλων σκοπιμοτήτων την κατάσταση. Η διαμόρφωση των κανόνων είναι μία ιστορία η οποία ανά πάσα στιγμή θα πρέπει να ξαναβλέπεται, αλλά πρέπει να τεθούν όμως κανόνες.
Όπως είπα, η ΕΣΗΕΑ έχει τον κώδικα δεοντολογίας που αφορά τους δημοσιογράφους. Τι γίνεται όμως με εκείνους που έχουν ενταχθεί πλέον σε ένα πλαίσιο δραστηριοτήτων που βρίσκεται σε αντιπαλότητα με τον κώδικα και το καταστατικό της Ένωσης;
Με εκείνους που αντικειμενικά έχουν πάψει να είναι δημοσιογράφοι, με εκείνους που λειτουργούν σ’ αυτό που το ονομάσαμε παραδημοσιογραφία, υπάρχουν πρόσωπα που αυτοβούλως στο παρελθόν παρέδωσαν την ταυτότητά του στην ΕΣΗΕΑ επειδή μετατάχθηκαν σε άλλο πεδίο δράσης, συνάδελφοι τότε που έγιναν ιδιοκτήτες ή που άλλαξαν επάγγελμα, που δεν βρίσκονται στα όρια που ορίζουν το επάγγελμα του δημοσιογράφου, το επάγγελμα του μέλους της Ένωσης Συντακτών.
Αυτό είναι δικαίωμα του καθενός να το κάνει. Σήμερα όμως σεβόμενοι τον κλάδο είμαστε υποχρεωμένοι να ζητήσουμε από όλους όσοι εμπίπτουν σ’ αυτές τις κατηγορίες να παραδώσουν εντός 10ημέρου τις ταυτότητές τους. Δεν μπορεί να εμφανίζονται ως δημοσιογράφοι οι εργολάβοι της δημοσιογραφίας, οι εκδότες, οι μέτοχοι και όσοι σκόπιμα μπερδεύουν την παραγωγή της είδησης με την προπαγάνδα της πηγής.
Θα μπορούσαμε να ζητήσουμε σήμερα ονομαστικά, δεν το κάνουμε. Θα περιμένουμε την εξάντληση της προθεσμίας. Θα προχωρήσουμε συνάδελφοι μαζί με όλους όσοι σέβονται την ελευθερία της έκφρασης, την ελευθεροτυπία την οποίαν εμείς μόνον μπορούμε να υπερασπιστούμε απέναντι σε όποιον την υπονομεύει είτε πρόκειται για την πολιτική εξουσία, είτε πρόκειται για τις οικονομικές εξουσίες, την πολυφωνία και την ποιότητα της ενημέρωσης μαζί με όλους τους εργαζόμενους στα Μέσα Ενημέρωσης θα προχωρήσουμε διεκδικώντας την τήρηση των συμβάσεων εργασίας.
Καταγγέλλουμε τις παραβιάσεις των συμβάσεων και η Κυβέρνηση σ’ αυτό έχει τη δική της ευθύνη. Υπάρχει νόμος για την πενθήμερη εργασία. Και όμως δημοσιογράφοι παραβιάζοντας συμβάσεις και νόμους οι ιδιοκτήτες υποχρεώνουν να δουλεύουν εφτά ημέρες την εβδομάδα ή έξι ημέρες την εβδομάδα.
Η εφαρμογή στην προκειμένη περίπτωση του πενθημέρου και η διαμόρφωση όρων εργασίες, οι οποίες δεν θα εξαντλούν τον συντάκτη, δεν θα δημιουργούν πρόβλημα στη ζωή του, είναι όροι τους οποίους διεκδικούμε και από τους εργοδότες κατά κύριο λόγο μέσω των συμβάσεων και από την εφαρμογή των νόμων, την ευθύνη των οποίων έχουν οι κυβερνήσεις.
Διεκδικούμε σύγχρονες, αξιοπρεπείς συμβάσεις εργασίας που να προσφέρουν ασφάλεια στο δημοσιογράφο, να του επιτρέπουν να ασκεί με αξιοπρέπεια το επάγγελμα και να μην γίνεται έρμαιο σκοπιμοτήτων. Και πρέπει να προχωρήσουμε όλοι μαζί οι εργαζόμενοι προς αυτή την κατεύθυνση.
Σ’ αυτή την προσπάθεια προχωρούμε και σε αναμόρφωση, σε τροποποίηση του καταστατικού της Ένωσης, γιατί είναι παρωχημένο και έχει γίνει αυτό αποδεκτό από το σύνολο του σώματος. Πρέπει όμως να προχωρήσουμε από κοινού με όλες τις Ενώσεις των εργαζομένων στα Μέσα Ενημέρωσης, που οφείλουν να υπερβούν στενές συντεχνιακές αντιλήψεις του παρελθόντος, τις οποίες αξιοποιεί η εργοδοσία πάσης μορφής και αποχρώσεως εις βάρος της ενημέρωσης.
Είμαστε υποχρεωμένοι να καλέσουμε όλες τις Ενώσεις μέσα από ποικίλες διαδικασίες που μπορούν να εξευρεθούν σε κοινό τραπέζι για να προχωρήσουμε στη δημιουργία αυτού που ονομάζουμε Συνδικάτο Τύπου με μία ευθύνη, την ευθύνη για το μέλλον της ενημέρωσης που είναι δημόσιο αγαθό όλης της κοινωνίας. Ευχαριστώ.
Μ.ΜΙΧΑΗΛ (“ALPHA”): Mία διευκρίνιση και μία ερώτηση. Η διευκρίνιση είναι σχετικά με το ότι μιλήσατε για κάποιους που πια είναι εργολάβοι της παραδημοσιογραφίας και ότι τους καλέσατε εντός 10ημέρου να καταθέσουν τις ταυτότητές τους.
Μήπως μπορείτε να γίνεται λίγο πιο σαφής, χωρίς να αναφέρετε ονόματα, ποιους ακριβώς εννοείτε; Για παράδειγμα συναδέλφους μας οι οποίοι ασκούν διευθυντικά καθήκοντα ή συναδέλφους οι οποίοι εμφανίζονται με επιχειρηματική δραστηριότητα;
Α.ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ: Κυρίως.
Μ.ΜΙΧΑΗΛ (“ALPHA”): Κυρίως αυτούς εννοείτε;
Α.ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ: Οι συνάδελφοι που ασκούν διευθυντικά καθήκοντα είναι και πρέπει να διεκδικούμε να είναι δημοσιογράφοι. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα.
Μ.ΜΙΧΑΗΛ (“ALPHA”): Αναφέρεστε δηλαδή σε όσους ασχολούνται με καθαρά επιχειρηματική δραστηριότητα;
Α.ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ: Σε όσους αναγνωρίζουν οι ίδιοι, αυτή είναι η πρόσκλησή μας, ότι δεν ανήκουν σ’ αυτό που το καταστατικό προβλέπει και ο Κώδικας Δεοντολογίας.
Μ.ΜΙΧΑΗΛ (“ALPHA”): Σε περίπτωση κατά την οποία δεν ανταποκριθούν;
Α.ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ: Τα όργανα της Ένωσης θα αναλάβουν την ευθύνη.
Μ.ΜΙΧΑΗΛ (“ALPHA”): Ωραία. Τώρα η ερώτηση που θέλω να σας κάνω είναι η εξής, όλο αυτό το πλαίσιο παρεμβάσεων της Ένωσης Συντακτών, τι θα απαντήσετε σε όσους σας κατηγορήσουν και όλους εμάς ότι αργήσαμε, ότι όλες αυτές οι επισημάνσεις έχουν γραφεί, έχουν γίνει και στο παρελθόν με άλλες αφορμές, με άλλες προσπάθειες και σε δύσκολες εποχές και για το επάγγελμα και για τις πολιτικές εξελίξεις συνολικά στη χώρα, δεν φοβάστε μήπως σας πουν, ότι κάπως αργά ξυπνήσαμε και ότι τώρα πια έχει διαμορφωθεί μια κατάσταση που δύσκολα ανατρέπεται;
Α.ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ: Είναι ένα ερώτημα αυτό. Αλλά εμείς δεν κοιτάζουμε πίσω. Δεν είναι το πρόβλημα να δούμε τι δεν κάναμε ή δεν κάναμε όλοι ή δεν έκανε η Ένωση, οι δημοσιογράφοι. Έχουμε την εκτίμηση ότι εξαντλήθηκε κάθε περιθώριο και ότι το μέλλον που διαγράφεται πρέπει να ξανά ορίσει τους κανόνες του.
Σ’ αυτή την προσπάθεια αξιοποιούμε, ό,τι αρνητικό ως εμπειρία υπάρχει από το παρελθόν και πρέπει να ορίσουμε τους κανόνες για το μέλλον.
κ. ΣΕΛΕΜΑΤΖΙΔΗΣ (“ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”: Εκείνο που σχολιάζεται ιδιαίτερα μεταξύ των συναδέλφων σε αυτή την απεργιακή κινητοποίηση, είναι το γεγονός ότι ενώ στην προηγούμενη απεργία πήγαμε όλοι μαζί, όλα τα σωματεία των εργαζομένων στο χώρο των ΜΜΕ, σε αυτή την απεργία κατεβαίνουμε μόνοι μας.
Γιατί έγινε αυτό; Γιατί δεν έγινε κατορθωτό δηλαδή να συμπορευτούμε όλα τα σωματεία μαζί, όταν μάλιστα έχουμε μπροστά μας και καταλαβαίνουμε όλοι ότι είναι ανάγκη να προχωρήσουμε και στο συνδικάτο του Τύπου.
Μια διευκρίνιση που έχει να κάνει με την προθεσμία που θέτει η Ενωση όσον αφορά τη 10ήμερη προθεσμία που είπατε ότι θέτει η Ενωση γι’ αυτούς που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα ούτως ώστε να καταθέσουν τις ταυτότητές τους.
Εάν παρέλθει η 10ήμερη προθεσμία θα τους ονοματίσετε; Θα ζητήσετε ονομαστικά; Γιατί είπατε ότι θα μπορούσαμε να το κάνουμε τώρα, αλλά θα περιμένουμε να παρέλθει αυτή η 10ήμερη προθεσμία. Ευχαριστώ.
Α.ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ: Απάντησα σε αυτό. Τα όργανα της Ενωσης θα επιληφθούν. Τα όργανα μπορεί να είναι το Διοικητικό, μπορεί να είναι τα Πειθαρχικά.
Ως προς το πρώτο. Η Ενωση κατέβαλλε κάθε δυνατή προσπάθεια και πιστεύω ότι είμαστε ειλικρινείς όταν από τον Ακάδημο το αργότερο, αλλά και πολύ προηγούμενα, δώσαμε το στίγμα των κινητοποιήσεων που έρχονται.
Το γεγονός ότι υπήρξαν διάφορα θέματα προετοιμασίας χρόνου για το κάθε ένα από τα σωματεία, είναι κάτι που δεν μπορούσε να καθυστερήσει την απεργία που κάνουμε τώρα και η οποία έχει δύο χαρακτηριστικά και το κυριότερο δεν μπορούσαμε να μην απαντήσουμε στην κοινωνία την ώρα που δημιουργήθηκε το πρόβλημα.
Νομίζω ότι είναι ευθύνη της Ενωσης Συντακτών και ήταν απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου ότι αν τα άλλα σωματεία δεν προλάβουν για λόγους εσωτερικούς, διαδικαστικούς να μετάσχουν σε αυτή την κίνηση, θα την κάναμε μόνοι μας.
Το μέλλον θα δείξει αν και σε ποιο βαθμό θα προχωρήσουμε όλοι μαζί και πιστεύω ότι θα προχωρήσουμε όλοι μαζί στις επόμενες κινήσεις, που θα εκδηλωθούν μετά τις συναντήσεις που θα έχουμε με τους ιδιοκτήτες, καθώς μπαίνουμε στη διαδικασία της υπογραφής των νέων συμβάσεων. Ο χρόνος είναι αρκετός και το τελευταίο 10ήμερο που μπορεί να χρειάζεται για κάθε Ενωση να μετάσχει στον κοινό αγώνα, είναι εξασφαλισμένο. Δεν εξαρτάται πια από εμάς.
Σε κάθε περίπτωση κανένας κλάδος δεν μπορεί να εμποδίσει άλλο κλάδο να κάνει την κινητοποίησή του όταν αφορά τους όρους της ύπαρξής του. Γιατί τα θέματα που ανέκυψαν τώρα, είναι θέματα ύπαρξης του δημοσιογραφικού επαγγέλματος και της Ενωσης Συντακτών.
Ευχαριστώ.