ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με οδύνη ανακοινώνει την απώλεια του εκλεκτού δημοσιογράφου και αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, Γιώργου Κορωναίου, που πέθανε στις 7 Μαΐου 2003, έπειτα από μακρά ασθένεια, σε ηλικία 85 ετών.
Ηταν επιθυμία του Γιώργου Κορωναίου να ανακοινωθεί ο θάνατός του μετά την κηδεία, που έγινε το Σάββατο, 10 Μαΐου 2003, στο Νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου (Νέας Φιλαδελφείας).
Ο Γιώργος Κορωναίος είχε γεννηθεί στην Αθήνα, το 1918, και εργάστηκε ως συντάκτης στις εφημερίδες “ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ”, “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΜΕΡΑ”, “ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ”, “ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ” και υπήρξε Διευθυντής Ειδήσεων της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.
Στα πολλά χρόνια της δημοσιογραφικής του ζωής αναδείχθηκε ο μεγάλος ρεπόρτερ, που παρουσίασε με μοναδικό τρόπο τα μεγάλα κοινωνικά και πολιτικά θέματα που κατά καιρούς απασχολούσαν την επαρχία. Πραγματοποίησε μεγάλες έρευνες στους κάμπους της πατρίδας μας για τα καπνά, τις σταφίδες κ.λπ.. Σεμνός και απλός ήταν πρόθυμος να ακούσει τον πόνο των ανθρώπων και συχνά με την έρευνά του αποκάλυψε ολόκληρο Μεσαίωνα, που λειτουργούσε σε απόσταση ανάσας μπροστά στα μάτια της πρωτεύουσας.
Στα χρόνια της χιτλεροφασιστικής κατοχής πήρε μέρος δραστήρια στον αντιστασιακό αγώνα, στις γραμμές της ΟΚΝΕ και της ΕΠΟΝ. Ο Γιώργος Κορωναίος βρέθηκε τότε στο Πανεπιστήμιο και βοήθησε στις επιτροπές του συσσιτίου, που λειτουργούσαν στην Πανεπιστημιακή Λέσχη. Εζησε δε και υπέστη ως δημοσιογράφος τους διωγμούς του εμφυλίου. Ηταν ο δημοσιογράφος που παρακολούθησε στιγμή προς στιγμή τη δίκη του Νίκου Μπελογιάννη και ιδιαίτερα τη συγκλονιστική νύχτα που ξημερώματα της Κυριακής, 30 Μαρτίου 1952, έγινε η εκτέλεση του αγωνιστή στο χώρο της “Σωτηρίας”.
Δεν ξεχνιέται ακόμη το γεγονός πως ο Γιώργος Κορωναίος ήταν “παρών”, μαζί με τον Ανδρέα Φραγκιά, στις εκπολιτιστικές εκδηλώσεις, που οργάνωσε στη Λέσχη την Πανεπιστημιακή όταν ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιώργης Λαμπρινός μιλούσε για το άγνωστο ’21.
Ο Γιώργος Κορωναίος είχε επίσης, δραστήρια συμμετοχή στο συνδικαλιστικό χώρο στηρίζοντας τους νέους δημοσιογράφους να μπουν, όπως είχαν δικαίωμα, στο Σωματείο τους την ΕΣΗΕΑ. Αναδείχθηκε ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ και ήταν εκείνος που παρουσίασε στο Δ.Σ., στις 23-11-1987, το πρώτο κείμενο της Συνδικαλιστικής Ενωτικής Κίνησης Δημοσιογράφων για το θέμα της Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Ηταν ακόμη μέλος του Πανελληνίου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης 1941-44.
Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ και ολόκληρος ο δημοσιογραφικός κόσμος συλλυπείται τους οικείους του και αποχαιρετά τον φίλο και εξαίρετο συνάδελφο, ο οποίος διακρίθηκε σ΄ όλη του τη ζωή για τους κοινωνικούς του αγώνες και υπηρέτησε την ελληνική δημοσιογραφία με ευθύνη, αρετή, ήθος και αγωνιστικότητα.