Με βαθύτατη οδύνη η Ενωσις Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών αγγέλλει την απώλεια του επί μακράν σειράν ετών αρχιάτρου του ΕΔΟΕΑΠ και του πρώην Ταμείου Υγείας της ΕΣΗΕΑ, Βασίλη Σπανού.
Ο Βασίλης Σπανός, έχασε σήμερα σε ηλικία 72 ετών, την πολύμηνη μάχη με τον θάνατο, έπειτα από επιπλοκή ανευρίσματος κοιλιακής αορτής.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, συλλυπείται την αγαπημένη του σύζυγο, Κική, και τους οικείους του και τονίζει για την προσφορά του γιατρού των δημοσιογράφων:
“Η προσφορά του Βασίλη Σπανού προς το δημοσιογραφικό επαγγελμα δεν περιορίστηκε μόνο στην παροχή ιατρικών συμβουλών και φροντίδων, ενδιαφέρθηκε πρώτα για τον άνθρωπο δημοσιογράφο που καθημερινά ζούσε και ζει κάτω από το άγχος και την τρομερή πίεση που το ίδιο το επάγγελμα μας υποχρεώνει. Και ήταν αποφασιστική η συμβολή του Βασίλη Σπανού στην έρευνα για την επικινδυνότητα του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, τα συμπεράσματα της οποίας, δυστυχώς, συνεχώς επιβεβαιώνονται.
Εμείς οι δημοσιογράφοι, ο κλάδος ολόκληρος, χάσαμε τον ευπατρίδη της ιατρικής, τον τζέντλεμαν, που κρατούσε πάντα την πόρτα του ανοικτή και συμπαραστεκόταν, όχι μόνον επιστημονικά, αλλά και ως άνθρωπος κοντά μια 40ετία, χωρίς ποτέ να κουραστεί, πάντα με το χαμόγελο, να δίνει κουράγιο και ελπίδα σε όσους είχαν ανάγκη.
Θα τον αποχαιρετίσουμε όλοι μαζί, την Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2000, στις 11.30 από τον Ιερό Ναό Αγίων Θεοδώρων, του Πρώτου Νεκροταφείου Αθηνών”.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΑΤΡΟΥ ΤΟΥ ΕΔΟΕΑΠ ΔΡ ΒΑΣΙΛΗ ΣΠΑΝΟΥ
Ο Βασίλης Σπανός είχε γεννηθεί στο χωριό Καράτουλα, της Κυνουρίας, του νομού Αρκαδίας το 1927.
Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ειδικεύθηκε στη χειρουργική στις ΗΠΑ και στη Μεγ. Βρετανία και αναγορεύθηκε διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αμέσως μετά το τέλος των σπουδών του, το 1963, ανέλαβε ως βοηθός αρχιάτρου στο Ταμείο Υγείας της ΕΣΗΕΑ, και αργότερα αρχίατρος, ενώ στη συνέχεια το 1968, στον ΕΔΟΕΑΠ όπου υπηρέτησε ως αρχίατρος μέχρι σήμερα.
Διετέλεσε ακόμη επιμελητής και αργότερα επί 10ετίαν διευθυντής του Δημοτικού Νοσοκομείου “Ελπίς”.
Στην επιστημονική του δράση, εκπόνησε και δημοσίευσε 47 επιστημονικές εργασίες, σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. Παράλληλα, υπήρξε συνεργάτης από το 1981, της εφημερίδας “Εθνος” και κράτησε επί σειράν ετών τη στήλη, “Μια χρήσιμη συμβουλή”.
Υπήρξε μέλος πολλών επιστημονικών σωματείων, μεταξύ των οποίων της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρίας, της Διεθνούς Χειρουργικής Εταιρίας και της Βασιλικής Χειρουργικής Εταιρίας της Μεγάλης Βρετανίας.
Είχε τιμηθεί με τα χρυσά μετάλλια του Δήμου Αθηναίων και της ΕΣΗΕΑ και τους χρυσούς σταυρούς των Πατριαρχείων Αλεξανδρείας και Αντιοχείας, καθώς και με άλλες διακρίσεις.