Τελευταία γίναμε μάρτυρες μιας ιδιότυπης δημοσιογραφικής επίθεσης κατά στελεχών συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, με την δημοσιοποίηση των ονομάτων δύο νέων ανθρώπων, με παραβατική συμπεριφορά, η οποία καταλήγει στο να αποδοθεί πολιτικά στους γονείς τους. Και μάλιστα, παρά τη σχετική απαγόρευση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης και της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.
Ένα θέμα οικογενειακό και άκρως προσωπικό μετατρέπεται από ορισμένους, ευτυχώς, λίγους συναδέλφους μας, σε πολιτικό επιχείρημα εναντίον των γονιών τους. Η οικογενειακή και συλλογική ευθύνη, για παραβατικές πράξεις οποιουδήποτε ατόμου, είναι φασιστική αντίληψη.
Στο πλαίσιο αυτό η άμεση ή έμμεση υιοθέτηση δημοσιογραφικών πρακτικών, που επιχειρούν τον διασυρμό πολιτικών προσώπων, αλλά και ευρύτερα του πολιτικού χώρου στον οποίον ανήκουν, είναι απαράδεκτες και καταδικαστέες. Η προσέγγιση τέτοιων θεμάτων πρέπει να γίνεται με την επιβαλλόμενη διακριτικότητα, σύμφωνα με τους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, ευαισθησία και ευθύνη.
Το Εποπτικό Όργανο Δεοντολογίας
της ΕΣΗΕΑ