Χαιρετισμός Μανώλη Μαθιουδάκη
Προέδρου ΕΣΗΕΑ
στην έναρξη του 4ου Πανελλαδικού Συνεδρίου
της ΠΟΕΣΥ
Σάββατο, 13 Νοεμβρίου 2004Συνάδελφοι Πρόεδροι,
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι Σύνεδροι,Με χαρά χαιρετίζω την έναρξη του 4ου Τακτικού Πανελλαδικού Συνεδρίου της ΠΟΕΣΥ. Ως Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ μεταφέρω σ’ όλους τους συνέδρους τους χαιρετισμούς και τις ευχές του Δ.Σ. της Ένωσής μας και των δημοσιογράφων της Αθήνας.
Πιστεύω ότι κάθε επικοινωνία μεταξύ των συναδέλφων, τόσο σε πνευματικό όσο και σε συνδικαλιστικό επίπεδο, συμβάλλει στην ανάπτυξη του διαλόγου και στην ανταλλαγή ιδεών για να υπηρετήσουμε όλοι μαζί τον ίδιο ακριβώς σκοπό.
Ο σκοπός αυτός δεν είναι άλλος από την επίλυση των σημαντικών για την ελληνική δημοσιογραφία προβλημάτων, έτσι ώστε η ενημέρωση της κοινής γνώμης να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο αντικειμενική και ελεύθερη.
Μια από τις προσπάθειες που καταβάλλουμε είναι αυτή που σχετίζεται με την απελευθέρωση της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημοσιογράφων από τα προβλήματα της καθημερινότητας και του αγώνα δρόμου για την εξασφάλιση του μεροκάματου.
Εδώ και χρόνια το επάγγελμα-λειτούργημα το οποίο υπηρετούμε περνά δύσκολες στιγμές, που συχνά οδηγούν σε εκδηλώσεις απαξίωσης και υποβιβασμού του ρόλου μας. Το γεγονός αυτό έχει άμεσες και αρνητικές επιπτώσεις στην ενημέρωση.
Δυστυχώς, η πρόοδος που έχει γίνει προς αυτήν την κατεύθυνση είναι μικρή. Μερικές φορές μάλιστα εμφανίζονται και στοιχεία οπισθοδρόμησης. Είναι πεποίθησή μου πως στη δυσάρεστη αυτή κατάσταση καταλυτικό ρόλο έχουν παίξει διαιρέσεις, διενέξεις, αντιλήψεις ως προς την ουσία του συνδικαλισμού.
Παρά το γεγονός ότι θεωρητικά όλοι συμφωνούμε πως μόνο με την ενότητα μπορεί να δημιουργηθούν οι συνθήκες για αποτελεσματική συνδικαλιστική δράση, στην πράξη, πολύ συχνά, επικρατούν μικροπαραταξιακές λογικές και προσωπικές φιλοδοξίες.
Λυπούμαι που μπορεί να γίνομαι δυσάρεστος, αλλά θέλω να υπογραμμίσω πως έστω και τούτη την ύστατη ώρα όπου τα πάντα αμφισβητούνται και τίποτε δεν μοιάζει να παραμένει σταθερό, είναι ανάγκη να αναζητήσουμε αυτή την ενότητα.
Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε πως αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Και ότι πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι μαζί για να επιτύχουμε την πολυπόθητη αυτή ενότητα που οδηγεί στην πραγματική αλληλεγγύη.
Αυτό περιμένουν οι συνάδελφοι μας που περνούν δύσκολες ώρες και που πικραμένοι γυρίζουν την πλάτη στο συνδικαλισμό.
Αυτό περιμένουμε κι’ εμείς και από την ΠΟΕΣΥ. Να γίνει πόλος ενότητας όλων των Ενώσεων, όλων των δημοσιογράφων, να αναλάβει το σημαντικό ρόλο που της ανήκει.
Αλλά για να εκφρασθεί η ενότητα των εργαζομένων θα συμφωνείτε κι εσείς ότι προϋπόθεση είναι η αλλαγή του Καταστατικού, η εφαρμογή της απλής αναλογικής με την κατάργηση των ποσοστώσεων που στην πράξη έχει αποδειχθεί ότι οδηγούν σε άλλου είδους πρακτικές και συμφωνίες.
Με σχεδιασμό και σταθερές θέσεις, χωρίς παραταξιακές αντιλήψεις η ΠΟΕΣΥ πρέπει να τεθεί επικεφαλής του ευρύτερου συνδικαλιστικού κινήματος των δημοσιογράφων και να προσδώσει κύρος στο ρόλο της.
Για να γίνουν, όμως, όλα αυτά θεωρώ αναγκαία την αναβάθμισή της, την αλλαγή προσανατολισμών.
Είναι καιρός να πραγματοποιηθεί το αποφασιστικό βήμα προς τα εμπρός. Πέρα από σκοπιμότητες και υπολογισμούς οφείλουμε να συμβάλλουμε ώστε να ξεκαθαρίσει ο συνδικαλιστικός ορίζοντας και να εξαλειφθούν τυχόν παρερμηνείες ότι αφήνουμε να αναπτύσσονται λογικές που όχι μόνο δεν ενώνουν αλλά συχνά διαιρούν το Σώμα των δημοσιογράφων.
Θα στηρίξουμε μια ΠΟΕΣΥ με ουσιαστικό συνδικαλιστικό ρόλο και λόγο, γιατί η Ομοσπονδία είναι δημιούργημα όλων μας και ανήκει σ’ όλους μας.
Με αυτές τις επισημάνσεις, χαιρετίζω το Συνέδριο της ΠΟΕΣΥ, εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες του και ελπίζω να γίνει ένας γόνιμος διάλογος προς όφελος της δημοσιογραφίας και της κοινωνίας.